bugün

Platonik olduğumu sanıyordum değilmişim.
On bes-yirmi yas araligindadir.
zayıf bünyeli insandır.
salakça ya da değil, lakin ben onu bile beceremiyorum.
7 Senedir yaşadıgım aşktır efenim eski sevgilime halen baglıyım şu an evliyim ama aklım ve kalbim halen onda seviyorum işte gönül ferman dinlemiyor dostlaar.
Lisedeyken ben. Ne günlerdi be bi kere ben öksürüyordum açıp suyunu vermişti. Ben içimden nasıl da sevinmistim oda seviyor diye. Hey gidi günler hey. Sevilen kişi Çok yaşa dediğinde bile umutlanan insandir. Koruyun kollayin.
"Karşılığında sevgi uyandırmadan seviyorsanız, yani sevgi olarak sevginiz karşılıklı sevgi yaratmıyorsa; seven bir kişi olarak dışavurumunuzla kendinizi sevilen bir kişi yapamıyorsanız, sevginiz güçsüzdür, bu bir talihsizliktir." diye söylemiş Karl marx mesela.
ÜÇ yıldır bu durumdayım.
Uzun zamandır olan olay yaşla falan ilgisi yoktur efendim her baktığın yerde onu görmeler, her kokuda onu duymalar, her sokakda onunla gezdiğini hayal etmeler kısacası herşey odur ama o napar seni takmaz tınlamaz ama sen genede onu bırakamazsın onsuz olamayacağın hissi yakanı bırakmaz işte tam olarakda bu salaklık mi bağlılık mı cözemediğim olaydır.
Anladım ki bi anlamı yokmuş o kadar değer vermenin senin onu sevdiğini bilir değer verdiğini bilir ama o napar gider başka birisiyle konuştuğunu duyarsın. O kadar salak duruma düşersin ki o kadar aciz olursun ki elinden bişey gelmez gene saçma sapan hayallere dalıp bi sigara daha yakarsın.
hayat ile ilgili tüm gerçekleri sessizce sinesinden geçirmiştir. Platonik olsa bile birine sevgi beslediğini anlaması uzun sürmez. Ve nitekimde sevgi beslemek kötü bir şey değildir.
Hayatta yaşanabilecek en temiz ve en saf aşkı yaşayan insandır.
birini karşılıklı sevmenin kolay olduğu dünyada en asil duyguların insanı tanımının tam olarak yakıştığı yürekli insan.
Maldır, git seni seveni sev kardeş. Kimse bu kadar yuceltilmeye değmez.
güncel Önemli Başlıklar