pikachu günlük

hzpikachu adlı yazarın her gece doldurması suretiyle gireceği entrylerdir. içini boşaltırken bazı insanların da okuması ihtiyacından kaynaklanmaktadır. günlüğün tarihini saatini entrynin sağ alt köşesinde görebileceğiniz için özellikle yazarken sona atmayacağım ve hepsine ayrı başlık gireceğim konuya göre. hayırlı olsun.

sigarayı bırakmamın şerefine yazıyorum. günden güne yazmak gibi bir gayretim yok sonuçta. hayat çok rutin geçiyor sözlük. bu karmaşa ve rezilliğin içerisinde dünyanın neresinde olursanız olun mutsuz kalacaksınız. güzel günler göreceğiz diye çıktığım yoldaki engellere bir bakın. ne kadar beni harap etmiştir. bu yüzdendir ki tarihimden silemeyeceğim en büyük dostum bayan sigarayı bile gözden çıkardım. 22 dakika sonra 7. günümüze gireceğiz. umarım beni özlememiştir.

bugün düşünüyorum. fakat nereden bilebilirim. nereden bilebilirim? gerçeklik yaşanmadan anlaşılmıyormuş. ta ki benden öncesini bilmediğim gibi sonrası da umrumda değilmiş gibi oluyor. bu yüzden eksiğiyle fazlasıyla hayatın var olduğunu biliyorum. acaba beni bilincime koyan benden kulluğunu isteyen yüce bir tanrı var mıdır? ne kadar saçma olsada ben ağıtımı yakarım. üzülmek için hala erken değil. fakat işte bilemiyorum. tek istediğim bol bol alkol almak ama içmekte istemiyorum. kendi irademle savaşıyorum bol bol. insan kendinde olmayabilir mi uyanıkken? olabiliyormuş. keşke sorularım olmasa da gerçek manada bilgilerimi sizlere aktarabilsem. kaleme dökebilsem. yazmak istediklerimi yazabilsem özgürce. çok zor.

güzel düşünmeye çalışıyorum. bu yüzden yazmaya devam ediyorum. bütün her şeyin hayali olduğunu düşünmüyorum. gerçekliğe doğru akışkan bir köprüden geçiyormuşum gibi. bilincim beni yanıltamaz sonuçta. ama her anda aynı sonucu vermediğini de biliyorum. sevginin ve aşkın gerçek olduğunu söylüyorlar bana. neden yanılayım? yanılmadığımı söylüyorum. durmadan ağlayarak tanrıdan dilerini istiyor. yalvarıyor. gerçekten istiyor onu tekrardan. ama üzgünüm o çoktan öldü. ölüler konuşamaz. bu senin çekmen gereken bir acı. bu acıları unuttukça üzülüyorum. ölümden önce ne vardır sonrasında ne olacaktır. varlık sahasında dolanırken yokluğa geçersek neden her şey biter. ben bittikten sonra beni hiç bir şey yaşatmayacak. burada yazdıklarım mı yaşatacak ya da başka bir şey mi? öğrenmek istiyorum. sonsuzluğun armonisine çelenk bırakıyorum bu gece. gerçekten de kayboldum. her şeyden ama öncelikle de tanrıdan sonsuz özür dilemek istiyorum. her şey bölünüyor zamanla bunu biliyorum. buna duygu yüklememem lazım. bunu unutmam lazım. ölürken hayatımın hepsini götüreceğim kendimle beraber. o zaman ne anlamı kalacak ki yaşamın? ben zaten yaşayan bir ölüyüm. ve ölüme her dakika daha yakınım. güzel gelen bu mutluluk senfonisi beni hiç sevmedi. tüm kır çiçekleri beni dışlıyor. daha fazla görmemek adına gözlerimi kapatıp yalancı bir mutluluğa gidiyorum.

https://youtu.be/C3skXjCmvVc