piedra ırmağının kıyısında oturdum ağladım

Değişir rüzgarın yönü,
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi,
Boşuna bir liman arar.
Gülüşü bir yabancının,
Çalmıştır senden sevdiğini;
içinde biriken zehir,
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır,
Geceler boyu sevişmelerden;
Binlerce yıl uzaklardadır,
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler,

kötü bir günden sonra erken uyunan akşam, gece 2 sularında kalkıp başladığım gibi bitirdiğim kitaptır.

coelho, "öteki" adı verdiği bir kavram yaratmış ve bu beni çok etkilemiştir. bilmiyorum belki de bir coelho delisi olduğumdan istiyorum ama herkesin okuması gereken kitaplardan biridir şahsımca. biraz sıkabilir, bunaltıcıdır. ama unutmayın ki coelho'nun büyüsüne kendinizi bırakırsanız, bazı konularda çok rahatlayacaksınız. belki de sizi rahatsız edecek kadar rahatlayacaksınız.

üniversitenin ilk yıllarında ismine aşık olup okumuştum..
içeriği hakkında hatırladıklarım çok az fakat kitabı genel olarak beğenmediğimi hatırlıyorum.

niye mal mısın? dedirten kitap ismi.