bugün

ergen çocuğumuz, el pompasından havalı korna yapmaktan geri durmadığı gibi bir de arka tekerin arkasına, kah yeri gelir fren için kullanırım, kah şöyle sesli sesli pisikletimi * kullanır ve bu günkü küfüre maruz kalma limitimi doldururum diyerekten, özellikle yokuş aşağı bisikletini kullanırken başvurduğu ve yolun sonunda da arkasını kaydırarak sözde ufak çaplı bir patinaj gösterisini penceredeki kendisinden iki yaş büyük olan ama hayallarini süsleyen, arkadaş muhabbetinde de ağzından düşürmediği kızın, gözüne girerim yollu artisliğini sergileyen ama çevreye verdiği rahatsızlığı hiçe saydığından kızın annesi tarafından fırça yemekten kaçınamayan çocuğun işleri işte canım.
daha kötüsü (bkz: pet şişeyi egzoza tıkmak)