patates soğan soyup 6 saat nöbet tutmak

adı askerlik olan müthiş eylem.
müsait zamanlarda da ön bahçede spor yapılır. arada komutan hanımlarına ev işlerinde yardım edilir filan.
gülme gülme. küçümseme sakın, vatani görev bu, kutsal!

muhtemelen 2 sene sonra yaşayacağım olaydır.

belediye otobüsüne molotof atıp genç kız yakmaktan, taksim'de patlak heval olmaktan ya da hakkari'de imam öldürmekten daha kutsal olduğu tartışılmaz bir gerçektir.

aynı dönem askere gittiğim arkadaşım askerden döndüğümüzde isyan eder;

- lan oğlum ne biçim askerliktir azıma s.çdılar...
+ hayırdır neredeydin ki?
-ankara'da sırf spor, sırf tören yürüyüşü... senin nasıl geçti?
+ benim iyi geçti, paso pusuya yattım, dağ bayır dolaştım. o operasyon senin bu operasyon benim gittim geldim.
-vay a. k.
+ha unutmadan, botlarımı haftada bir boyuyordum. çünkü, dolabımı hafta bir görüyordum.

patates soğan soymak utanılacak birşey değildir. Hele bunu sen mutfakta güvende iken dağda çarpışan devrelerini torunlarını düşününce cephe gerisinde onlar için çabalamak son derece güzel bir eylemdir. Nöbet tutmanın kutsallığı konusuna girmiyorum bile...