parmağı tam kıtlatamamak

Insanın canını acıtan ve bir yerden de deli edendir. Eklem yerinizi kıpkırmızı eder. Parmak kıtlatma zevkinizin içine etmeye hazır bekleyen bir düşmandır.

umut sarıkaya tipi mutsuzluk tanımlarındandır, yazıktır. insanın içini yakar, ıyy. düşünmek bile fena.

hayata dair iç burkan bir detaydır. ayrıca bu başlığı görüpte eli diğer elinin parmaklarına gitmeyen var mıdır, o da ayrı konu.

parmakları başkasına kıtlattırmak* kadar kötü olmasa da yine de bir burukluk hissettirir. parmak farklı açılarda döndürülerek bir umutla tam kıtlatma sağlanmaya çalışılır.
kireçlenmeye davetiye çıkarmak olduğu da çeşitli çevreler tarafından söylenmektedir.

öncelikle lütfen (bkz: sadece bana mı oluyor hissi)
hey yavrum hey! sadece bana olmazmış da, adına başlık açılacak kadar sık bir sorunmuş. efendim bazı insanlar parmak kıtlatmak denen eyleme inanılmaz uyuz olsalar da; yapanlar bilir ki alıştın mı kelimenin tam anlamıyla 'dadından yinmez.' bir süre sonra ise normalize olur, yapmadığınız zaman parmaklarınızda bir ağırlık hissedersiniz. biri parmağını kıtlattığında veya bu başlık gibi konuya dair bir şey gördüğünüzde eliniz otomatikmen parmaklarınıza gider. sigara gibi bir nevi. sonra o parmaklardan biri kıtlamaz. öyle takılır kalır. ne ağrısı, ağırlığı geçer; ne kıtlar. süper rahatsız edici bir histir. nahoş!

bir sonraki denemede fena bir acı verir.

(bkz: tecrübeyle sabittir)