bugün

paraya değer vermeyen insandır.
buraları eskiden boydan boya 'parayı sevmeyen' insandı. nerde o eski günler.
hemen hemen herkesin kendisinin olduğunu iddia ettiği insandır.
Paranın şehvetine aldanmayan insandır.
Parası çok olan insandır.
parayı sevmeyip, efenim altın olsun, mücevher olsun, elmas olsun her türlüsünü seven ve kullanan insandır.
paranın anasının ammına koyduktan sonra tabutun içinde duran insandır.
işlerini kredi kartıyla halleden insandır.
kişisel olarak sevmem. ama kendileri beni seviyor.
zamanla sevebilecek olan kağıt parçası.
bütün parasını bana versin, ben onun yerine de severim diyeceğim insandır. sen zahmet etme kardeş. yerine özenle sevilir. *
para için yapmak zorunda olduklarını sevmeyen insandır o.
dolayısıyla rahatını paraya tercih eden insandır.
yoksa parayı sevmeyen aklı başında bir insan evladı yoktur.
Paranın kasalarda durmasıyla değer kaybettiğinin; Nemden korunsa bile enflasyona yenik düşeceğinin bilincinde olan insandır. paranın sadece bir öğrenciyi okutmada, bir fakiri doyurmada ARAÇ olduğunun, sosyal paylaşımda sadece AMACA bir araç olduğunun bilincindedir. Para araç olduğunda güzel işleri ve mutlulukları da yanında armağan getirir... oysa Araçların amaca dönüştüğü günümüzde ne yazık ki sadece bir ölçüt ya da bedel olmaktan çıkan para tasarruf aracı oldu.... insanlar para ile satın alabileceklerini unutup doğrudan paranın kendisine yenik düştüler... Önceleri "Param olsaydı tatile giderdim!" isteğinde olan insanlar daha sonra para kazanmanın tadından işlerini bırakıp tatile gitmeyi unuttular. Para hayatımızı kolaylaştıran bir araç olması gerekirken, amaç oldu.... ve ne yazık ki Eğitim kurumlarının hedefi bile bilgili toplum yetiştirmekten daha çok para kazandıran meslek edinme olarak algılandı.
(bkz: manisa tarzanı) hiç parayla işi olmamıştır muhteremin. sadece çevre sevgisi ile geçinmiştir.
paranın bazı insanları nasıl iğrençleştirdiğine birçok defa şahit olan insandır.
paranın sevilemeyecek derecede pis bir şey olduğunu bilen insandır ama paranın herşey olmadığını bildiği halde gerekli olduğunu asla unutmamalıdır.
para yemeyi seviyordur.
Para için kılıktan kılığa girmeyen, hak yemeyen, erdemli insandır.
parası çok olan insandır. nerede çokluk orada bokluk mantığı ile hareket eder.
lidyalılardan önceki bir dönemde yaşamış insandır.
en sonunda seve seve sevecek insandır.
"daha iyisi" kavramının sonunun olmadığını bilen insanlardır. parayı sevmemek cepteki tüm parayı sırf keyif almak için göte sokmak değildir. fakat nereye kadar kazanacaksın? ruh hastası olduktan sonra paranın kıymeti kalıyor mu?
Keyifle yemesini bilmeyen insandir.
komünist bir bankacıdır. *
aslında parayı çok sevenleri hatta paraya ve güce tapanları sevmeyen, nefret eden insandır.
edit: nesini anlamadınız.
yoktur.