para yerine hayalin peşinden koşmak

dünya üzerinde, nadir insana nasip olacak olay. (ha çok para kazanmak nadir değil mi derseniz o daha da nadir.)

para bir ihtiyaçtır. önemlidir de. lakin para bir tanrı rolüne geçince yani onu kullanan meta boyutundan ilahi bir güç olarak atfedilince kullanım şekli değişir. bu notlar para için düşüncelerim olarak bir kenarda dursun.

mesela avukat olmuş bir birey. bir hayali vardı gençliğinde neydi? ege'de butik otel açmak. avukatlığında iyi para kazandı. hayalini gerçekleştirdi mi? hayır. neden?

"şimdi kim girişimcilik yapacak?"
" çocuğun eğitim durumu ne olacak? "
" işim iyi. ya batarsam?"
"hem o işte eskisi gibi para yok." vs vs

mesela memur vatandaşın 10 yıl önce (memur olmadan önceki zaman) akademisyen olma hayali vardı. ama ne yüksek lisans yaptı ne de bu alanda bir uğraş verdi. düz memurluğun parası tatlı geldi ve hayalleri gömdü.

bir hayatımız var. ikincisi için gelen en azından şu an yok. zorunluluk yok adım atılmalı. nedir zorunluluk? mesela, anne ve/veya baba ölür. küçük kardeşe bakmak için vazgeçilir. o iş ayrı. elalem ne der, mahalle baskısı, toplumun kendine göre belirlediği birtakım kurallar bir yana, insan kendisine ne istediğini sormalı. bir hayalim var diyen cesaret edip koşmamalı. pes eden ve peşinden gitmeyen zaten hiç istememiştir.

şu şekilde nutuk atan çok olur:

olmayacak bir hayalin peşinden koşmak

imkansızın peşinden koşmak

son söz, samuel beckett'ın olsun:

ever tried
ever failed
try again
fail again
fail better

yani;

hep denedin
hep yenildin
yine dene
yine yenil
daha iyi yenil

şu zamanda para olmadan gerçekleştirilebilecek hayal mi kaldı? mesela avkukat olan bir adamın ege'de butik otel açabilmesi de memur adamın akademisyen olması da paraya dayanıyor. örnekler hoş ama keşke parasız olanlarından bulup serpiştirseydin. mesela "hayalindeki bölümü okumak" gibi.