bugün

Mozart’ın Dede efendi’nin eserlerini dinlediğinde afalladığını biliyorsak.yazık olmuş devletlüm’un mangırlarına.
(bkz: Donizetti paşa)
sanat evrenseldir.
vergi toplama işini ingilizlere vermiş, korkudan borçla yaptırılan sarayından çıkamıyor.

giydiği kıyafet bile ülkede üretilmiyor. marşları yabancılara ihale etmiş, hiç şaşırmam.
mahmudiye marşı,
mecidiye marşı,
aziziye marşı,
hamidiye marşı ve reşadiye marşı.

bunların hepsi birbirinin aynısıdır.
besteleri, güfteleri falan.

mahmud gidip, abdülmecid gelince, marşta "mahmud" yazan yer, "mecid" olmuş, sonra "mecid" yazan yer, "aziz" olmuş, sonra "aziz" gitmiş, "hamid" olmuş...
Donizetti bu konuda bir dehadır. Mahmut'mu var tahtta mahmudiye marşı, Abdülaziz'mi var Aziziye marşı, Abdülhamit'mi var hamidiye marşı... O marslara laf edemeyenler bir türk tarafından müziği yapılmış istiklal marşına laf ediyor. Gerçi bunlar öyle tipler ki ingiltere sarayının bas mucevheratcisinin tasarladığı ve ingilizlerce abdulhamit'e hediye edilen şeyi osmanlı devlet arması diye yakalarına takarlar Doblo'larinin arkasina yapıştırırlar.
güncel Önemli Başlıklar