otobüsten inerken yer veren insan

aslında günümüz şehir insanının olacağı kadar iyidir, gelenekten kopmuş modern insan artık toplumu değil kendini merkeze koyar. dolayısıyla kent yaşamı yücegönüllülüğe, paylaşıma ve misaferperverliğe nefes aldırmaz çünkü sen olmadan hiç bi şey yoktur. dolayısıyla otobüsteki insan önce kendi rahatını düşünmelidir, kendi sırası geçtikten sonra başkasını düşünebilir ancak. bu modern insanın iyiliğidir fakat anadolu insanı böyle bir hesaba gitmez, hiç bir geleneksel toplum gitmez. hesapçılık moderniteye özgüdür. sona gelelim; gün gelecek kimse kimseye yer vermeyecektir, çünkü modernleşme bunu gerektirir, bireylerin suçu yok.

edit:başlık bana kalmış ama sevdim bu konuyu.

koltuk bekleyenlerin arasındaki rekabeti yok eden taraflı insan.

çakaldır, içten pazarlıklıdır.

ulan kimi de ineceğini söylemiyor yer verirken. lütfettin!

son nefeste tövbe eden günahkar gibidir. *

Allah razı olsun denilesidir. Ya hiç inmeseydi. bazıları spatülle kazınıyor da.