otobüste yer vermemek için kafayı gömen genç

akşama kadar on yüz bin baloncuk kadar sınava girip, ebesinin nikahına halel gelmiş, yorgunluktan anası ağlamış ve evine otobüste oturarak gitmek isteyen gençtir. kendisine fırlatılan ok gibi bakışlardan kafasını gömerek korunmak ister. teyzelerin dürtmesini falan da atlatabilirse yerinde kalabilir, yoksa boku yedin olm söyleyim.

+aaah ah bizim zamanımızda böyle miydi gençlik?
-nasıldı teyze?
+yaşlılara yer verirdik biz hep...
-nerde, kağnıda mı?
+........
-sustun teyze ?
+.rosbu çocuu..
-küfür yok ama !!

(bkz: uyuyor taklidi yapmak)

(bkz: hasta taklidi yapmak)

gün boyunca oradan oraya gezmiş kokuşmuş teyzelere yer vermemek için yapıyorsa bir yerde haklıdır bu genç.

ama hastane durağından otobüse binmiş her haliyle hasta olduğu görülen teyze, dede'ye yer vermemek için kafasını gömüyorsa, şerefsizin önde gidenidir.

yanlış yapıyordur. kafasını eğmeden gözünün içine baka baka kalkmam demesi gerekir.

yer vermemek için uyuyor taklidi yapanlar da vardır, onlar daha kötüdür.

akabinde otobüsteki yaşlı bir amcadan; böyle gençliğin anasını s.keyim gibi ağır bir laf yemektir. acı ama gerçek bu lafı otobüste duydum.

deve kuşu modelidir.

nerde otobüste yer vermemek için kafayı gömen bir genç var, işte orada süper bir genç var. o genç hafif esmer, siyah saçlı, biraz göbeği var(tatlı ama) zeki, çevik, akıllı, karimatik, kaslı bir o kadar da bana benziyor.

yer vermek zorunda olmayan gençtir. yer vermesi daha evladır tabiki ama şartlar işte orta yolu bulmak lazımdır.

haklı olan gençtir. yaşlılara yer verilmeli eyvallah ama gün boyunca insan yeteri kadar koşturuyo zaten , en az onlar kadar dayanıksız oluyosunuz. onları gördüğünde kalkmak zorunda hissediyosunuz kendinizi e haliyle en iyisi kafayı dayamak öndeki koltuğa ya da cama.

editbüdütlendi.
not: nasıl bir ruh haliyle yazıldı bu metin bilemiyorum. hayatımda bu kadar yazım ve anlam hatası yapmamıştım.*

yaşlı/hamile/çocuklu dışında kimseye yer vermediğim için ben de giriyorum bu gruba.
yaşlı/hamile/çocuklu grubuna zevkle yer veren biri olarak:
şu kadın günlerinde hayvanlar gibi kısırları pastaları tatlıları yiyip sonra otobüse binen o menopoz kadınları var yaa.. o kadar çok yemiştir ki, otobüse binerken kapıdan zor geçmiştir. neyse efendim, bütün hayatı dedikodu ve yemek olan bu kadınlar akşama kadar ebesi sevilmiş öğrencilere ters ters bakmaya başlarlar. sonra başlarlar söylenmeye; "biz gençken böyle miydik ?". ilk başta aldırış etmezsiniz. sonra laf sokmalar artar.
başıma gelmiştir birkaç kere. mhietala birinde çok sinirlidir. 10 dakika boyunca söylenen kadına; "o kadar yerken bana mı sordun ? ağzının etrafındaki yağları temizle bir ondan sonra gel insan gibi yer iste" denilir. sonra kulaklık takılıp yola devam edilecektir ki, 15 saniye sonra otobüse binen yaşlı teyzenin koluna girilir koltuğa kadar getirilip oturtulur. akabinde "oturması gerekenler bu insanlar sizin gibiler değil" denilerek otobüsten inilir. kadın baya bozulmuştur. haketmiştir gerçi. bu da böyle bir anımdır.

saygısız,terbiyesiz bir neslin yetiştiğini gözler önüne sermektedir.

yanında oturan 50li yaşlardaki adamın kalkıp "geç otur teyze" demesiyle iyice baskı altına girdiğimiz hede.

-evladım, bacaklarım tutmuyor... otura bilir miyim?
+konuşma lan pis dede!*
(bkz: kafa gömmek)

O genç benim ya da o genclerden biriyim.ama elimde değil yorgun oluyorum ve yol yarım saat.kafamı gömüyorum ki utancımı gizleyeyim.

kafayı gömüp yer vermediği kişi hamile, engelli veya yaşlı ise kendisine iyi bir kafa gömülmesi gereken gençtir.

mega kentlerde insanlığın öldüğünün bir kanıtıdır toplu taşıma araçları.

Sabaha kadar çalıştında öldün mü amk. 10 dakika'da ayakta git.

en kötü olayı sizden önce cama yağlı birinin tüm kafayı yaslamış olması sizde kafayı cama gömünce o yağları sineye atma durumdur.he ben yaşamadım bi arkadaş söyledi.*

hemen kötüye yormamak lazım. belki hamile ya da gazidir.

ya tamam da erkek olmak suç mu aaa.
ben neden heyecan yaptıysam!

belki de 12 saat ayakta dikilip evine dönüyordur.
aslında o da kendisine azgın ve hırçın salyalarını akıtan teyzelere kızgındır belkide.
sırf bir koltuk için...
memleket meselesi şerefsizim.

aşkı için yer verir ama.

kendisine yer verilsin diye bilerek gençlerin önünde duran kocakarılara inat kulaklığını takıp kitap okuyan, gayet de haklı gençtir. ulan ben centilmen falan değilim. görgüsüz odunun tekiyim. kendimi o karıya yer vermek zorunda hissetmiyorum. kim ne diyebilir ?

evet benim sayın yazarlar, entry-nick olayının dibiyim, ayrıca bu konuda bütün sözlükle kapışabilirim!*