bugün

şehirler arası otobüsse sizi dünyanın en mutlu insanı yapacak durumdur.
yılanımı kavanoz içinde belediye otobüsüyle veterinere götürdüğüm durum. körüklü otobüsün en arkasındaydım ve neredeyse bütün yolcular otobüsün en önüne yığılmıştı. '' piskopat manyak, bıdı bıdı bıdı ''
koca gotlunun onca bosyer olupta senı bulmasından ıyıdır.
acaba kim oturacak telaşını yaşatır.
sıkıntı yapan durumdur. tribe girilir, dışarıyla ilgileniyormuş gibi yapılır. göz ucuyla da süzülmektedir binen yolcular. bir nevi test niteliğine dönüşüvermesi an meselesidir. sosyal statün test ediliyormuş hissiyatı sebebiyle iş ciddiyeti ile olaya yaklaşılır. hafiften toplanılır, bu şekilde verilmek istenen mesaj bellidir. yanıma oturabilirsiniz heeey neden duruyorsunuz yanıma otursanıza, bir nevi davettir bu toparlanma. ancak herkes meşrebince bir yerlere oturduktan sonra, o koltukta yalnızsanız icabı halinde tüm hayat sorguya tabi tutulur. nerede hata yaptım konusuna kafa yorulur. travmatik bir geçmişin bütün defoları ruhunuzun çeperlerini zorlamaya başlar. oysa olan biten kuantumun öngördüğü bir sürü olasılıktan ibarettir. kokuyor ya da berduş görünüyor olma ihtimalini de bu olasılıkların içine katmak gerekir. yanınız boş kalmadığında da bir sürü farklı dinamik devreye girer lakin mevzu kallavi ve vakit çok geç.
10 saatlik marmaris bursa yolculuğunda içinde bulunduğum durum. tek bir şikayet ettiysem, devamını biliyorsunuz.
şoför olabilirsiniz, sağınız solunuzu kontrol edin.
zor rastlanan ayrıcalıklı bir durumdur. normalde boş da olsa otobüste illaki fazladan* bir yolcu vardır ve o boş yere oturur. keşke oturmasa.
çok havalı ve güzel bi durum, ancak bu durum muavinin yanınıza oturmasıyla son bulabilir.
"kokuyorum galiba" diye aklıma gelmiyor değil.
belediye otobüsünde sık sık yaşadığım durumdur efendim şikayetçi değilizdir.
otobüse bindiğim andan itibaren keşkeyle başlayan ilk cümlemdir. her zaman isteyip coğu zaman elde edemediğim durumdur.
şehir içi otobüslerde insanı paranoyoklaştıran durum. lan bende mi gariplik var acaba, yüzümde mi bişey var koltukta mı bişey var, aa o amca da oturmadı niye ki diye düşüncelere sebep verir.

(bkz: otobüsten hüzünle inmek)
özellikle ayakta biri varsa ve tek boş yer benim yanımsa kendimi dışlanmış ve aşağılanmış hissettiğim durumdur.
Çekinip, korktukları, ya da rahatsız etmek istemedikleri ve ya kibarliktan olabilir. Son aylarda salgın var ondan da olabilir.
rahatça seyahat edebileceğinizi gösterir ne güzek.
sırf bunları yaşamamak için uzun uzun yıllardır toplu taşımaya es kaza binildiğinde ayakta yolculuk yapma huyunu getirmiştir. oğlum cüzzamlıymışsın gibi yanına kimse oturmaz. afedersin ruhu kezban hanımefendinin yanına oturursun suratına bakmadığın halde sanki tecavüzcü coşkun gelip yanına oturmuş gibi triplere girer. 4-5 tane daha boş yer varken senin yerin sanki gümüş kaplama imiş gibi illa gelip seni yerinden kaldırmak isteyip başında bekleyen teyzeler, amcalar olur. bacaklarını aça aça oturan tipler gelir yanına oturur..

en temizi ayakta yolculuk etmek. kafan rahat huzurun yerinde. yaz aylarında isen açık olan cama kafanı yaklaştırırsın püfür püfür rüzgar suratına vurur.