osmanlı tarihçilerinin kullandığı yumuşak ifadeler

osmanlı döneminde osmanlı tarihiyle ilgili eser veren yazarların nahoş bazı sözleri sarfetmemek kastıyla bunların yerine -tabii ki neyi kastettiği anlaşılacak şekilde- yumuşatılmış ifadeler kullanması hali. birkaç örnek verirsek;

padişahın kardeşlerini öldürtmesi denmesi yerine kardeşlerini fani hayat kaygısından halas eylemek ifadesinin kullanılması; padişahın intihar ettiğinin söylenmesi yerine "kendi işini kendi gördü" denmesi; padişah "kardeşlerinin gözlerini kör ettirdi" demek yerine "kardeşlerinin gönül gözünü açtı" denmesi gibi.

(bkz: yazın avratlara kışın oğlanlara meylet)

bundan daha yumuşağı olamaz heralde.

ikinci murat döneminde hapiste olan menteşeoğlu hanedanından iki kardeşten birinin alengirli firarından sonra zindanda kalan diğerinin idam edildiği "zindancı işsiz kaldı" gibi dolaylı bir ifadeyle aktarılmıştır.

(bkz: aşık paşazade tarihi)

(bkz: hüsn-i talil)