organ bağışı

tabiat ana'ya isyandır,
dünya nüfusunu patlatmıştır.

sırf doktor lobisi zengin olsun diye
bu rezalete ortak olamam.

Şahsen ben saçlarım dahil hepsini bağışladım.

Belki bir çocuğa, belki bir babaya, bir anneye nefes olacağım.

Olmazsa kadavra olup gelecekte ki doktorları eğitirim.

Ölüler eğitir.

görsel

Hepsini bağışladım ama alacak kişiye şimdiden üzülüyorum.

Gözüm uzağı görmüyor.

Kalbim kırık.

Yüzüm sivilce yapıyor falan.

Su an 24 bin vatandaşımiz organ bekliyor. Lutfen organlarımızı bagislayalim. Başkalarına can olalim.

Yapmayı düşündüğüm hede.

Ben öldükten sonra organlarım toprak altında bos boş çürüyüp yok olacağına en azından bir faydası olsun.

—spoiler—
Dinen caiZ değildir.
—spoiler—

Bunu söyleyen kişi kesin şunu da söylüyor olabilir. Kedinin sırtı yere gelmez, çünkü peygamber kedinin sırtını sevdi.

Akp li olsam beynimi bağışlardım.
Nasıl olsa kullanılmadığından cillop gibi, tertemiz.

ihtiyaçsa neden olmasın...

Organ bağışlamak bir hayattır, umuttur. Keşke herkes bu duyarlılığa sahip olsa.

18. yaşımı doldurduğumda yaptığım ilk şey.

ancak kişi, yaşarken ne yaparsa yapsın öldükten sonra hayatta olan en yakın kuşağın (anne, baba, çocuk, eş) dediği oluyor. peki o halde bağışlamanın ne anlamı var? hemen söylüyorum. bağış işlemleri tamamlandıktan sonra size bir kart veriliyor. bu kart bir tür vasiyetname gibi işliyor ve o en yakın kuşağa ulaşılamadığı taktirde onay alınmaksızın organlarınız bağışlanıyor. bu kartta o işe yarıyor. özellikle yalnız yaşayanlar ve tek çocuklar için mükemmel bir çözüm.

aileyi ikna konusuna gelince, ben anneme yemin ettirdim. babam zaten benden önce kendisi de bağışlamış. yakın çevreme de söyledim. artık günümü bekliyorum. Organlarımı bağışladığımı söylediğimde ise genelde aynı soruları alıyorum.

- Günah değil mi?
deizme göre birine yaşam şansı vermek günah değil. ancak buradaki herkesin deist olmadığını da düşünürsek islami açıdan da günah olmadığını söylemem gerek. evet Müslüman olmamama rağmen islami açıdan da durumu araştırdım. Çünkü ailem iki Müslümandan bir deist olamayacağına, elbet bir gün islamiyete geri döneceğime inanıyor. bu nedenle onlara 'bakın islam da izin veriyor' demek için araştırdım.

- Ailen nasıl razı oldu?
anneme yemin ettirdim. babam zaten benden önce bağışlamıştı, ona 'baba ben organlarımı bağışlayacağım' dediğim de 'ekmek alacağım' demişim gibi bir tepki verdi. yakın çevreme de sırayla tatlı tatlı anlattım. hatta kulak misafiri olup kocaman gözlerle bana bakan küçük kuzenime bile 'bir gün ben yanında olamazsam benden bir parça senin yanında olabilir' diye anlattım. kendisi bunu söylediğimde 8 yaşında falandı; korkacağını, endişeleneceğini, üzüleceğini düşünmüştüm ama bir kaç yetişkinle birlikte anlattığımızda gayet olgun ve olumlu karşıladı.

- Nasıl karar verdin?
aslında bir anda karar vermedim. yani bir sabah kalkıp 'ay bana bir aydınlanma geldi, ben organlarımı bağışlayacağım' demedim. ilk ve ortaokulda izlediğim çeşitli filmler, okuduğum kitaplar sayesinde önce böyle bir şeyin mümkün olabileceğini öğrendim. ardından lise 1'de dayım kansere yakalandı ve ilik nakli olması gerekti. 18 yaş üzeri herkesten ilik alındı ancak ben o dönemde 16 yaşında olduğum için dayıma ilik veremedim. 9 ay sonra dayımı kaybettik. dayımın kaybından sonra aklımın bir yerinde hep 'benim iliğim acaba dayımı kurtarır mıydı?' sorusu kaldı ve kendime '18 yaşıma gelince organlarımı bağışlayacağım' diye bir söz verdim.

- ya bağışladığın kişi itin uğursuzun biri olursa? korkmuyor musun?
korkmuyorum. o kadar şey yaşadıktan sonra insanlara kötülük yapabilecek gücü kendinde bulursa, buyursun yapsın. bana ne? * onun günahı beni bağlamaz diye düşünüyorum. Ben ona iyilikle doldurabileceği yeni bir yaşam şansı veriyorum. Emanete ihanet edecekse o onun bileceği iş.

benzer bir şekilde soramazsının şu bölümünde de bir organ bağışçısına soru sormuşlar.

https://youtu.be/U5k6YHi2pD0

konu hakkında başka sorularınız varsa seve seve yardımcı olabilirim.

organ bağışı yapmak için gereken prosedürü çok kısa bir zamanınızı alıyor. bütün organlarını 3 yıl önce bağışlayan biri olarak şunu söyleyebiliyorum; ben öldükten sonra organlarım başka insanlara yaşama fırsatı verecek, birilerinin ömrü uzayacak, birileri acı çekmekten kurtulacak diye düşündüğümde içimi sonsuz bir huzur kaplıyor.

Bağışlasanız da bağışlamasanız da son karar ailenindir. Siz yaşarken bağışlamış olsanız dahi ailenin onayı olmadan bağışlanmaz.

Onun yerine vasiyet etmek daha mantıklı geliyor.

Bağışlamıştım ama ne kadarı işe yarar bilmiyorum
Ama çükümü almasınlar lan benle girsin toprak altına.

organ bağışında bulunmak için en yakın sağlık ocağına ya da hastaneye başvurulabilir.

Zamanında bağışlamıştım ama sembolik sanırım, yine uygun şartlarda ölsen dahi son karar ailene ait oluyor.

Toprak altında çürüyeceğine, bir ya da birkaç insana hayat verebilir umarım organlarım.

Organ nakli olan kişilerin gözlerindeki mutluluk pırıltılarını gördüğünüz zaman değerini anladığınız bağıştır.

3 yıl önce tüm organlarımı bağışladım. birinin derdine deva olursam yeter bana.

Vasiyetimde degindigindim konulardan biri. Tipcilar, kadavraniz hazir oyle soyleyeyim. Sadece organ bagisi yok yani. Tabii bir sartim var. inceledikten sonra vasiyette yazan yere gotureceksiniz. Sonrasi bende.

şimdi ben diyelim ki, hayatı boyunca günah diye hiç alkol tüketmemiş bir insanım ve başka birine karaciğerimi bağışladım, benim karaciğerimle o insan alkol alırsa bana da günah yazar mı ?

diyelim ben göz zinasından çekinen bir insanım, hayatım boyunca gözümle bile zina yapmadım, benim korneamı bağışladığım kişi göz zinası yaparsa bana günah yazar mı ?

diyelim ben mekruh diye sigara içmemiş bir insanım, ak ciğerimi bağışladığım kişi sigara içerce bana günah yazar mı ?

diyelim ben x hatuna aşığım, kalbimi bağışladığım kişi de x hatuna aşık olacak mı ?

gibi sikko sikko sorular soran dangalak sürüsü yüzünden ülkemizde yaygınlaşmayan bağış türüdür.

Ehliyet alırken bagislamak istediğimi söylemiştim ancak oradaki memur bana napiyorsun evladim olmesende oldu derler alirlar bütün organlarini demişti ve işaretlememistim. Ama tum 1-2-3 derece yakinlarima ilettim bagislamak istedigimi. Buraya da yazayim olursem bagislayabilirsiniz.
Toprakta çürüyeceğime birilerine umut olalim!

Ehliyet alırken de bağışlayabiliyorsunuz. Ama öldükten sonra tabi 1. derece onay vermesi gerekli.

Milli meseledir.

Her ferde sorumluluk düşüyor, hadi bu organ bağışı oranını arttıralım arkadaşlar.

22 cm damarlımı bağışlayacağım öldüğümde. Bir Dua eden olsun arkamızdan en azından.

benimde bu furyaya katıldığım doğrudur.