bugün

ben sana alışmışım ruhum duymamış şimdi sen yoksun paramparçayım. (bkz: ruhu duymamak)
nasıl birşeysindir sen. geldin, girdin, siktin, gittin.
Hıçbir şey yok. daldan düşen yaprak kurumaya mahkumdur. (derken bile en acısı onu hatırlamaktır)
her şeyi söyledim. bundan sonra karar onun, hüküm onun, takdir onun...
Tek şey onu Çok özlediğim.
Çocuk gibi davrandığımın ben de farkındayım. Ama böyle işte. Keşke gelsen yine canımı yaksan ben de üzülsem. Ama gelsen yani.. olsun demek de zor artık.