olumsuz bir şey yapanı affetmek

"belki düzelir" umuduyla yapılan şeydir fakat aslında yeni bir ihanetin kapısıını açmış olursun.

mükemmel bir histir. sizi o anı hatırlamak zorunda bırakmaksızın.. geleceğe ışınlar...

(bkz: ı feel good)

Ne kadar olumsuz olduğuyla ilgilidir.
Olumsuzluğun niteliği önemli.

hatasız değilsen affetmen gerekir ki rabbinden af dilemeye yüzün olsun.
(bkz: masum değiliz hiç birimiz)

büyüklük falan değildir. insanlıktır.

affetmek iyi insanların intikamıdır.

hatasız kul olmaz...

büyük olasılıkla aynı kişi yine af dileyecektir.

hataya göre değişir, bu çok genel bir tabir. bizde genelleme yapalım bari. özünde güzel bir davranıştır. yaradanın kendisini affetmesini dileyen kişi, şahsına yapılan hatayı da affedebilme erdemini göstermeli. ve gereken mesafeyi koymalıdır, tekrar keriz konumuna düşmek istemiyorsa şayet.

büyüklüktür. Karşıdakini utandırmaktır hatasını birkez daha hatırlatmaktır.

affetmek her zaman barışmak eskisi gibi olmak demek değildir, o kişiyi unutmaktır.

bende olmayan özellik çok kızıyorum kendime ama yapamıyorum, affedemiyorum.

hiçkimse bir başkasını affedecek mertebeye sahip olmadığı için yapılması anlamsızdır.
ayrıca hoşgörü ve sabır sahibi biri olursanız zamanla kimse sizi kırmaz ya da üzmez. siz de affettim diyerek ego yapma çabasından kurtulmuş olursunuz.

büyüklük göstergesidir.

olumsuzluğun boyutlarına göre yön değiştirecek eylemdir. mesela arabayı izinsiz alıp markete gitmek önemsiz bir olumsuzluktur ama arabayı izinsiz alıp, markete giderken elektrik direğine bindirmek, bunu yapan kişiye girişme hakkını kişiye verir affeden de peygamber falandır diyeceğim ama değildir herhalde.

ne büyüklüktür, ne erdemdir, ne de iyi başka birşey.
Düpedüz beyinsizliktir, moronluktur.
ben deliyle ilişkiye mi girdim ki, bana kötü birşey yapanı afediyim, afetsem nolcak, yarın birgün o yine aynısın yapar bana, ben buna kötü birşey yaptım afetti ben, ay çok mahcup oldum, ne kadar erdemli biri mi diyecek..
o kötülüğü yapmış bana, beni üzmüş kırmış, ben de kendimi avutuyum, bak ben onu afettim diye ne kadar erdemliyim diye..
güzel bir laf vardır, dişe diş, kana kan diye. ezik kalmamalı içe atmamalı.

(bkz: moderasyon senı affedıyorum)

affetmek büyüklüğün şanındandır.
(bkz: affetmek büyüklüktür)

ne yazık ki günümüzde pekte yapılmayan eylem. size gerçekten birinin kötülüğü dokunmuştur, bir zaman doğal olarak o kişiyi görmek bile istemediğinizi fark edersiniz, içiniz nefretle dolu. zamanla bu nefretin büyüyüp sizide kemirdiğini fark edersiniz ve aslında bu durumun size zarar verdiği ayrımına varıp o kişiyi affedersiniz. aslında en büyük ceza o kişiye nötr olmaktır. size kötülüğü dokunmuş birini affetseniz bile bir daha asla eskisi gibi olmasa da, affetmenin avantajı, hem içinizin nefretle dolmasını engeller, hem de belkide çok iyi arkadaşınızı bir hata nedeiyle tam olarak kaybetmemiş olursunuz. önemli olan hatayı yapan kişinin pişman olmasıdır. eğer pişman olduğuna gerçekten eminseniz, affetmek gerekir. ama evliliklerde aldatma olayında kesinlikle affedilmemesi gerektiğini düşünüyorum.

kişiyi değil olayı önemsemektir aslında. başarabilenlerse sadece yaşanan tüm olumsuzlukların aslında bize birer ders olması için yaşatıldığının ve bu olumsuzluklar içinde yer alan insanların yalnızca birer aracı olduğunu fark edenlerdir.

ben affettim allah affetsin sözünü kullanarak, insanlık katında yükselmektir.

(bkz: #1417788)