bugün

Hayat ağacının gölgesinde bir yaşam
Anıların ardına gizlenen umutlar
Ürkekçe bakıyorum geleceğe kısık gözlerle
içimde belirsiz bir korku bir endişe

Bunca yıl içinde yaşadığım karanlık
Hadi durma git der gibi sitemkâr ve öfkeli
Yanı başımdaki dert ortağı yalnızlık
Hiç olmadığı kadar suskun ve çaresiz

Bebek kadar küçük, Yaşlı kadar dikkatli adımlarım
Bir o kadar heyecanlı ve tedirgin
Karşımda geçmişim, ardımda kaygılar
Yürüdükçe dikleşiyor önümde kaldırımlar

Yorgunum insanlara, bakışlarım üşengeç
Bir şeyler Kaybedecek gibiyim kendimden
Göründüğüm gibi olmak ne kadar da yabancı..
Olduğum gibi görünmek ve yaşamak varken..
göründüğün gibi olmak daha iyi olsa gerek diye düşündürüyor bana. çünkü insanın görünmek istediği kişilik her zaman olduğu kişilikten daha iyidir. bu bakımdan görünmek istediği kişilik k.o eder diye düşünüyorum bu vs de.
olduğun gibi görünmek iyidir sizi doğal gösterir.