okula toplu tasima araciyla gidip gelen ogrenci

(bkz: tabanvay)

okuldan çıkış zilinden bir kaç dakika önce çıkmak için can atan öğrencidir. malum herkesle aynı anda çıkınca dolmuş doluyor....

muhtemelen yaslilarla ilgili bir facia yasamis, bu sebepten oturmamaya yemin etmistir. "yaslilara yer veren top olsun hocam. buyur sen gec, ben oturursam kalkmam." diyip gurur yapar. yollar ayakta da guzeldir

ayni zamanda yalniz kalmamak icin servisle giden arkadaslarini da orgutleyip minibusu ele gecirmeye calisan ogrencidir. yuruyen arkadaslari zaten minibuse binmeyeceginden servisle gidenlere goz diker, boyle de akillidir. arkadaslarina minibuste koltuklara devrilmeden ayakta kalma dersleri verir. minibus sola donerken dizini kirip sola meyleder, ustalasir.

kendi dünyasında, küçük çevresiyle hayata ve insanlığa dair yaptığı genellemelerin ne kadar da çocuksu olacağını görür bu öğrenci. çünkü, o toplu taşıma araçlarında hergün başka başka insanlar görür, enteresan olaylar yaşar.
toplu taşıma araçlarında yemek yer, ders çalışır, uyur, müzik dinler, kitap okur.

okulu ebesinin seyinde olan, her sabah okula toplu tasima araciyla gidip yine her aksam toplu tasima araciyla donen; muhtemelen "servis 2 saat gezdiriyor arkadas" bahanesine takilip minibuslerde hayatini yasamak isteyen ogrencidir. okula da eve de gec kalir ama minibusten vazgecmez. hocadan niye gec geldin diye firca yer. aksam minibuse binemez, gec kalir evde firca yer. gec geldigi icin odevini yapamaz ertesi gun yine firca yer. ama vazgecmez arkadas.

buz gibi havada durakta beklemeyi, sicacik minibuse kalabaligi yarip binmeyi, inecegi yere yaklastiginda heyecan yapip gerilerek kosedee, duraktaa, musait bi yerdeee diye hoykurmeyi anlamis ve sevmis ogrencidir. asil duygunun insanidir.

genelde minibuscunun paralari koydugu zirzavatin onunde oturur, yolcularin paralarini oraya koyar; ustlerini verir. sofor amcaya kolaylik saglar.