bugün

karantina.
6 yaşında bir çocukken 16 sayfalık bir hayvan masalıydı, o.
sefiller.
ilkokul 1 olması gerekiyor. Alili bir kitaptı. Ama cin ali değildi.
isim: düşlerin ötesi
yazar: ayşe yamaç

7.sınıfa falan giderken, okul tarafından tüm öğrencilere kitap okuma etkinliği bünyesinde hediye edildi. her gün 1 ders süresi boyunca, kitap okuma etkinliğimiz vardı. o etkinlik vesilesiyle bu kitaba sahip oldum.

Bu kitap, baba-oğul ilişkisinden aşka, okul, aile, arkadaşlık içerisinde sıkışan duygulardan yalnızlığa gidip gelen bir yaşama sahip olan, ırak savaşında yaşanan acılardan tecrübe edinip umut yeşertmeye çalışan bir gencin yaşam öyküsünü anlatıyor.

kitap okumakla zerre ilgilenmesem de, ilk defa beni kitaplara bağlayan ve ciddi ciddi okumaya devam ettiren ilk ve tek kitaptır.

okuyun efendim, anlatılan öykünün yaşı yok.
Cinali serisi.
Ayşegül kitapları. Daha sonra okumayı çözdüğümde ilkokul öğretmenim kaşıkçı elmasıyla ilgili koccaman ebatlarda bir kitap vermişti. Okuduğum edebi anlamdaki ilk eserler,hatırladığım kadarıyla, Tudem yayınlarının çocuk kitaplarıydı. Ortaokula geçtiğimde ise ipek ongunun kitaplarını okumuştum. Bir iki üç derken bütğn kitapları bitivermişti. Tabi arkadaşların da etkisiyle(malum ergenlik) fantastik, bilim kurgu, korku kitaplarıyla da fazlasıyla haşır neşir olmuştum. Of çenem düştü yine.
ilkokulda bilinçle okuduğum ilk kitap, Gülten dayıoğlu'nun fadiş kitabıydı.
Okula imza gününe gelecek diye almıştım, imzalatmıştım kitabımı.
O yaşım için çok büyük bir olaydı. Kapağı dahi hala aklımdadır.
Kırmızı başlıklı kız . Ben kırmızı niye tercih edilmiş onu öğrenmek istedim. Lâkin bu tamamen tesadüfmüş