ogretmen yalakasi ilkokul ogrencileri

şöyle eskilere doğru gidince, kalemtraşla ucu kırılmadığı halde çöp kutusunun başında kalem ucu açtığımız günleri hatırlayınca aklıma gelen bir ayrıntıdır bu.
hemen hemen her sınıfta bir ya da bir kaç öğretmen yalakası sümüklü öğrenci vardı mutlaka.
şu gibi diyalogları duymak çok mümkündü ;

- örtmeniiiiim selim kıç dediiii !

- örtmeniiiiim fuat bana pipisini gösterdi !

- örtmeniiiiim bıtbıtcan defterinin sayfasını kopardııııı !

gibi..

bunların geneli kız öğrenciler olurdu nedense ! ama erkeklerden de bunu yapmayan yok değildi. ispiyonlamak nasıl bir kıdem artırıcı davranış olarak görülüyorsa artık, herkes birbirini ispiyonlar dururdu. öğretmen de çok s.kine takıyordu sanki ! laf olsun diye bir ilgilenme cümlesi, o kadar. ya da ispiyonu yapana "aferin" der geçer filan !

o öğretmenin yerinde de olmak istemiyor insan düşününce. kırk kadar velet, her biri ayrı bir dert. sürekli sana gelen ipe sapa gelmez şikayetler, nato kafa nato mermer bir ton öğrenciye ders anlatma çilesi , ohooo ben olsam çıldırırmışım mesela..

- örtmeniim, haluk dersini yapmamış
+ sana ne kızım, sana ne ! bak dersine !

gibi olurdu ben öğretmen olsam.. iyiki olmamışım.

yine de samimi günlerdi. özlenmiyor değil. en azından yaşımız tek haneli rakamlardaydı. şimdiki gibi her doğum gününde ; "ölüme bir yıl daha yaklaştım" gibi düşünceler sarmıyordu bedeni. of ya. çocuk olarak kalmak nefis bişey olurmuş aslında. öyle bir hakkımız yok. doğ, büyü ve öl ! hiç biri bizim elimizde olan şeyler değil.

sıkıyorsa doğma, büyüme ya da ölme. nerdeee. insan ömrü 500 yıl olacak diyorlar. küfür edecem ayıp olacak. ulan şerefsiz herifler, madem olacak 500 yıl, bir an evvel olsun. ben öldükten sonra 1000 yıl olsa ne yazar ? ipneler.

en çok da insan ömrünü uzatmayı planlayan bilim adamına acıyorum. 80 yaşında tam formülü bulunca kalp krizinden tepe takla oluyomuş, ne komik ve acı olur ha..

neyse, muhabbetin yönü değişti bi dakkada. başlık neydi, konu ne oldu ! evet, başta da dediğimiz gibi ilkokul öğrencileri baya bir yalaka oluyorlar nedense.

(bkz: müthiş son)