odamdaki sivrisinek

sikimsonik roman başlığı. yazmaya başladım bile:

gece... acık pencereden gelen topuklu ayakkabısıyla yürüyen kadının ayak sesleri... sivrsinek vızıltısı...

Bizim anlaşmamız var her akşam bir damla kan bırakmak şartıyla gece boyu rahat bırakıyor. Sizde odanıza bir damla kan bırakın sivriler aç kalmasın.

Dün gece misafir ettim kendisini. Beyefendi girmiş odaya uyumadan bir gözüme ilişti çok uykum vardı hiç uğraşamam diyip yattım. Malum istanbul yağmurları bir yandan bu şerefsiz bir yandan rahat 10 kere uyandım gece. Sabah oldu ruh gibi koştur koştur işe gittim. Şerefsizin çocuğu sokulmadık yer bırakmamış ağzım burnum,göt,göbek gün boyu kaşınarak sövdüm şerefsize bir kulağımın arkası kaldı sokulmadık diyordum orayıda sokmuş. Sol gözüm balon gibi işten çıktım koştur koştur eve geldim. Paşamız odanın baş köşesine oturmuş beni izliyor. Sivrisinek arı gibi olmuş öldürsem kanımdan bir birisi gibi artık. Uzun süre sövdüm suratına ağza alınmayacak küfürler ettim. Piç bide kaçtı karşı duvara kondu. O an cinnet getirdim aldım elime peçeteyi bi koydum tokatı. insana vursam sakar kalır. Dürdüm bunu peçeteye bastırdıkça sövdüm çöpe gidene kadar. ibret olsun diye videoya çektim odanın girişinde izletiyorum arkadaşlarına.