bugün

körpe çocuğu şehit ya da gazi olan aileler için de sarf etmesi gereken cümle.
keşke sadece bu kişiye yardım etmek amacıyla yapılmış bir konuşma olsaydı diye düşündüren cümle...
evet bir yardım vaad edilmiş ve bir üzüntü dile getirilmiş, ancak bu yardım çabasının içindeki üzüntünün ve yararlı olma çabasının ne kadarı gerçektir diye düşünmeden edemiyor insan.

muhtemelen programı izleyen kendisi değildir. danışmanlarından veya yardımcılarından birisi izleyip haber vermiştir. bu programdaki kişiye yardım edilmesinin, programın bir sürü izleyicisinin olduğu düşünüldüğünde yararlı olacağı kanaatiyle böyle bir bağlantıya geçilmiştir.

evet, ben çok kötüniyetli bir yaklaşım sergiledim şu anda. haklısınız ve hiç tarzım olmayan bir şeydir. olayları kötü yönünden ele almak. ama işin içine bir başbakan, medya, böyle bir sabah programı ve bir sürü izleyici girince elde olmadan düşünülüyor.

yardımın nasıl yapılması hoştur , insanlar niçin birisine yardım eder, diye soruyorum kendime.. benim yardım ettiğimi kimsenin bilmesine gerek var mı? yardım ettiğim ailenin bile bilmesine gerek var mı?

yardım eden kişi ayna karşısında kendisine bakarken, ben bu yardımı karşılıksız yaptım dediğinde, içine en ufak bir şüphenin karışmayacağından nasıl emin olacak.

yardım etmesi güzel ama tarzı hoş değil. hele ki böyle bir makamı temsil eden kişinin çook iyi niyetle dahi hareket etmiş olsa, düşünülebilecek bu tip şeyleri aklına getirmesi gerekmez miydi.? bunların düşünülmesine önemsemiyor olabilir mi? sahip olduğu sıfat varolan insanlığından önde mi?..

bunlar benim kendi kendime sorduğum sorular, belki yanlıştır. ama en azından emin olduğum bir şey var. yardım kimliksiz olursa saftır..
bir mafya babasının, hapse giren tetikçisinin ailesi için de sarf edebilececeği cümle.
- o ailenin masrafları bende.
+ büyük konuşma aga, karşılayamazsın. 4 çocuk okutuyor onlar.
- vay anam!