bugün

insanı kara kara düşündüren vakıa.

vakti zamanında bu da başımıza geliyordu az daha.

önceden dershanelerde başarı sıralamasına göre sınıflar ayrılırdı.bizimki hep son sınıflarda tabi. hayta.

bir gün -adetim olmadığı halde- aşırı tepki gösterdim. sonraki ilk sınavda bizimki dershanenin derecelik öğrencilerinden birini kafalamış arkasına oturup şov yapmış.

bizim çocuk dershanede 3. oldu. eve bir girişi var, bana bir rüzgar yapışı var görmeniz lazım. dedim "bu çocuk okur. ne kadar da gururlu bee! nihatın oğlu işte!".

tabi kokusu 2 gün sonra çıktı. dershaneden aradılar gittik.

bizimki 3. olmuş, çalışkan çocuk 9.

"dershaneden atacağız ikisini de" dediler. yalvar yakar ikna ettik. bizimki son sınıfa gönderildi, çalışkan çocuk, bin bir ricamızla aynı sınıfta kaldı. herkesin sırası 1 basamak yukarıya çıktı.

akşam eve geldim,

"yahu her şeyi anladım da sen tamamen bu çocuktan kopya çekmene rağmen o nasıl 9. oldu sen nasıl 3. oldun?"

dedim.

"çok boş bıraktı baba. o çocuk zaten ondan 1. olamıyor. hepsinden zeki aslında. ben, hiç boş bırakmayıp salladım"

dedi.

çocuklar böyledir azizim, hamuru sizden olsa da şekli size benzemez.
güncel Önemli Başlıklar