bugün

takriben lisenin son senesine ya da üniversitenin ilk senesine denk gelir. lakin yaşattığı haleti ruhiye yüzdük yüzdük kuyruğuna geldikteki yüzmenin deri yüzmek olduğunun öğrenildiği zaman yaşanan kadar unutulmaz değildir.
çok var böyleleri üzülmemek gerek. bir zamanlar üniversitedeyken ev arkadaşımın bir arkadaşı misafirliğe gelmişti kendisi marksist gurupların daha yoğun olduğu bir üniversite de okuyordu, güzel güzel sohbet ederken konu siyasete geldi. Arkadaşta marksist görüşe sahipmiş kendisi öyle söyledi.

türkiye'de faşizmin ne kadar saçma olduğunu dair bir kelime çıktı ağzından * arkadaş anlamadı. marksistlerin okumadan konuşma hastalığına kapılmıştı.

"Nihal Atsız diye bir kadın vardı hep onun hastalığı türkiye faşizmi" diye saçmaladı. benim ayağa kalkmamla odadan çıkması ve ayakkabısız ankara caddelerinde koşuşu harikaydı. Benim italyan! olduğumu bilmiyormuş. Hüseyin Nihal Atsızın erkek olduğunu bilmediği gibi.
(bkz: ece ayhan ın erkek olduğunun öğrenildiği an)
(bkz: emile zola nın erkek olduğunun öğrenildiği an)

yeterince çoğaltılabilecek durumdur, yalnız değilsiniz.
hüseyin nihal atsız adı duyulunca jetonun düşme sesinin geldiği andır.
(bkz: birhan keskin in kadın olduğunun öğrenildiği an)