bugün

çünkü herşeyin kıymetini bildiğimiz zamanlardı.
Değişime uyum sağlayamıyoruz ve köşemize çekilmeyi bilmiyoruz. Ondan. Geçmişe özlem yenilmişliğin gizli itirafı.
Samimiyet vardı. Teknoloji bu kadar gelişmemisti.
bir daha gelmeyecekleri için .

tek yönlü yol .

ölümlü dünya .
Mutlu olma ihtimalimiz var mı bilmediğimiz için geçmişteki mutlu anılara sığınıyoruz gibi geliyor...

"geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer."
hatta bazen eski kötü zamanları bile özleyerek anıyoruz. sebebi durumumuzdan çevremizden içine atıldığımız koşullardan memnun değiliz.
Anın tadını çıkaramıyoruz hep bir telaş, kaygı içindeyiz. O telaşta kaybettiklerimizi sonradan anlıyoruz bu yüzden özlüyoruz. Sonuç olarak özlemek biraz pişmanlıktır.
aslında eski zamanlarda ki gizli özne olarak o eski kendimizi veya o eski sevdiklerimizi özlemle anıyor ve arıyoruz. ondan oluyor. ben hep derim. tarihler, günler, geçen saatler, geçen mevsimler. bunların hepsi masum. onlar aynı. bize aynı geliyor onlar. ama değişen biziz. ölüme çare yok. geçen zamana da. keşke o iyi insanlar o güzel atlara binip gitmeseler. durdura bilsek.
Çocuklukta ağır travmatik olaylar ya da maddi yetersizlikler yaşanmadığı sürece her insanın hissettiği şeydir .