bugün

Çünkü artık hiçbir şey eskisi ve bildiğimiz gibi değil. geleneksel beyinlerimiz hala bunu kavrayamadı...
Cevabı bulunamayandır.

Bir insan iletişim konusunda hem nasıl bu kadar iyi olup hem nasıl bu kadar kötü olabilir?

Birebir iletişimde genelde cıvıl cıvıl bi insanım ama bir süre sonra iletişim kurmak bünyeme ağır geliyor, en yabani insana dönüşüyorum.

Uzun süre mağaramda kaldıktan sonra içimdeki “sosyal varlık” dürtüsü düşüncelerimi yazıp insanlarla paylaşmaya itiyor. Mağaradan çıkınca da haliyle bi afallıyorum. Bir sürü düşünce oluyor tek bir sözcük çıkmıyor.

Burada zar zor girebildiğim entrylere bakıp mutsuz muyum acaba bunlar da en derinlerimin mi yansıması diye düşünüyorum. Yoo değilim, bir çelişki daha.

Neyse, hadi kızım hadi, bu saatte ne bu tantana?
Hangi insan olmak? benim için geçerli olan soru bu galiba. onlarca değişken ruh halinin olduğu karakterlere sahip oldum. hangisi ben idim. bunun bir cevabını kestiremiyorum. hepsi de aslında ana karakterden bir parça taşıyor gibi ama alakası da yokmuş gibiler.

olduğum o asıl insan, benliğim ise arkadaşlarıyla oturmakta, müzikle ve araştırmakla keşfetmekle uğraşmakta. ben ise tam aksi yönündeyim.
(bkz: Deli olmak)
ne bileyim ben. her şey boka sardı. hayatım bom boş ve bom bok, hemde yıllardır. bitse de gitsek. sikeyim böyle hayatı.
kendime sık sık sorduğum başlıca sorulardandır. aşırı yemek yemek en basiti, kızlarla Ne zaman yemeğe otursak bunlar minicik tabaklarla doyuyor Ne hikmetse ben tabak tabak yiyip yine yemek istiyorum.

KeZa ilişkim, artık büyümüşüz. sevgililer evlerine sevişmeye çekilirken ben sevgilimle seksek oynamak üzere sözleşiyorum. Üzerine kartopu savaşı yapma hayalleri kuruyorum. Gece üzerinde ne var muhabbeti yapmıyoruz belki ama sürekli Şiirler okuyan, şarkılar söyleyen birine sahibim.

çok fazla dikkat dağınıklığım var, öyle ki ilaçlarımı almadığımda öylesine birbirine giriyor ki hayat düzenim bir türlü toparlayamıyorum.

çok fazla takıntım var, saatlerce ihtimaller üzerine düşünüp kafa yoran tüm davranışlarına insanları sözde üzmemek adına dikkat ederken insanların göz göre göre beni parçalamasına seyirci kalan bir insan olmak, neden böyle bir insan olmak?