ne mutlu türküm ve müslümanım diyene

"ne mutlu türküm diyene" hezeyanından sonra bunu nasıl kabul ettirebiliriz ya da daha çok kişinin kabul etmesi için ne yapılabilir derken ortaya çıkmış hezeyandır. bunlar türk-islam sentezi diye ortalıkta dolaşırlar. islamiyetin ne türklüğe ne kürtlüğe ihtiyacı yoktur. islamiyet kıymetlidir. kendine müşteri aramaz.

denmesi kısmi yanlış olan söz. vatan haini ateist mi olur yada başka dine mi mensup olur ?

bu ülkede yaşayıp ne müslüman ne de türk olan fakat gönül bağı ile bağlı olan azınlıkları saf dışı bırakan, dışlayan önerme.

müslümanım ama "müslümanım" kısmı için bir şey diyemem çünkü din farklı bir şeydir.

fakat bu ülkede yaşayan bütün azınlıkların gocunmadan söylemek zorunda olduğu sözdür "ne mutlu türküm diyene" sözü.

kimin ülkesinde yaşadığınızı unutmayın.

türk olmaktan mutlu muyum? müslümanım desem de standartlarına pek uyduğum söylenemez.

ee, desem ne olacak? mutlu mu olacağım? keşke mutlu olmak böyle bir şey olsaydı! Deyiverip mutlu olsaydık.

mutlu değilim, lafla olunmuyor. kendimi mutlu hissettiğim ender zamanlarda da türk ya da müslüman olmakla ilgili bir hissiyatım olmuyor.

şükürler olsun yaşıyorum kendimce, allah dert vermesin, şu aralar öyle büyük bir sorunum da yok. yeter bana...

atamıza hakaret olan söz.

boş laf.

(bkz: demagoji)

ama bu lafi demenin bir kuralini da koyalim ki iyice boku ciksin. mesala sabah yataktan kalkar kalkmaz üc defa, sokaga adimimizi attigimiz anda bir defa, ise baslamadan hep birlikte topluca üc defa, is bitiminde yine topluca üc defa, okullarda her ders baslarken topluca üc defa, kadinlar cocuk dogurdugunda bebegin kulagina üc defa, gerdek gecelerinde damat tarafindan gelinin karsisinda üc defa vs. tabii kisiler kendi baslarina her firsatta istedikleri kadar ne mutlu türk ve müslümanim diye söyleyebilirler. böylece mutluluga gark oluruz. dert üstü murat üstü insanlar oluruz. ne güsel olur. ne mutlu türk ve müslümanin diyene.