ne kadar yalniz yasarsak o kadar iyi

(bkz: SU VE SABUNUN MECBURi MUTLULUĞU)

insanın kendini cam bir fanus içinde hissedip herkese yabancılaşmaya başladığı an sarfettiği söz. sevgili , dost , aile , arkadaş hiç birşey kar etmez bu söz sarfedildiği zaman. insan özünde yalnız olduğunu anlar ve hiç kimsenin ona yardım edemeyeceğini düşünür bir dolu zaman. bileklerine bakar , gözleri dolar , nasılsa yalnızım arkadaş der ama yapamaz. içindeki ufacık yaşama isteği engel olur ve yapamaz. yapamaz ve yapayalnız hayatına , tek başına devam eder.

çok kişinin yanında olmasının bir şey ifade etmediğini aslında tek gerçeğin yediğin kazık olduğunu gördükten sonra söylediğin cümle. geçici bir zaman dilimidir. çünkü tek yaşanmaz yaşanamaz...

(bkz: ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi)
(bkz: ne kadar rezil olursak o kadar iyi)

en sonunda zaten yalnız kalınıcaktır baştan alışmak iyidir.