bugün

almanya yollarını gözlemektir benim için. bir almancı mevsimi vardır bilirsiniz , anne oğlunu ,dayı yeğenini , çocuklar oyuncağını, ekonomi markını ben ise sadece natteleite’yi beklerdim. bir mirastı benim için o, güzellikle birleşince ekseriyetle kötü akıbetler yaratabilecek bir miras. sevginin en saf hali ve alman çikolatalarının tadıydı o damağımdaki.

her yazın ortasına doğru gelir ve zafer bayramını kutlamadan giderdi. koskoca bir sene bu 1,5 ayı beklemek ergenliğe yeni devşirilmiş bedenime ağır da gelirdi oysa. belki bu yüzden boyum uzamadı belki de bmw markasından bu yüzden nefret ettim. bana gelen hediyemi getirip alıp giden de bu arabaydı.
murat 131 in yanında mağrur ve alafranga dururdu. almanların yapmakta usta olduğu ve türklerin hayalini süsleyen araba benim lanetimdi. lanet sevgiyle başlar.

melez bir kanın bu kadar güzel olabileceğini görmesem hitlere destek verirdim oysa. saf alman ırkıymış. eğer hitler nattleiet’yi görseydi bence ırkçı da olmazdı.

lanet sevgiyle başlar. onu son gördüğümde parmağında ışıldayan o yüzük benim karanlığım olmuştu.

lanetimin adi nattleiteydi...
Filmi çekilirse izlerim.
görsel
(bkz: bir trolle aşık olmak)