nargile kokusunun hatırlattıkları

üniversite yıllarında ilk zamanlar gidilen cafeler, ilk arkadaş ortamları, özgüveni zaman zaman zirve yaptıran, zaman zaman dibe vurup zedeleyen ilk girişimler, dost muhabbetleri, canlı müzik, büyük badireler atlatıp yetişkin bir insan oldum zannettiğin ama aslında hiç bi halt olmadığın derin sohbetler.

tophanedir efenim.

dumanı
okey masası
kahkaha.

edit:herkez mekan yazmış ulan

panaroma kafe/ antalya.

Küçükpark veya karsiyaka üsküdar çaycısı. Ne gunlerdi be. *

ankara karanfil sokak.

(bkz: baş ağrısı)