bugün

esasen entelektüelliğin sağladığı egoyu elde etmek için mütevazilik bir araç olarak kullanılmak zorundadır. çünkü dinlemeden, okumadan, gerçeği kabullenmeden, kendini ezmeden, ezilmeden öğrenemezsin. fakat öğrendikten sonra da artık mütevazi olamazsın. direkt, net ve dolayısıyla yıkıcı olursun.

bu da başka bir paradoksal sorun ortaya çıkarmaktadır; her bilgi gelecekteki daha üst olan genel bilginin sağlamasının esiri ve parçası olduğundan aslında tam manasıyla hakim olunmayandır. o halde bu ego yine kendini anlamlı veya anlamsız bir ‘küçüklüğü’ kabullenme aşamasında bulacaktır. yani entelektüel olma hali mütevazi olma hali ile beraber olma zorunluluğu ortaya çıkacak fakat pratikte paradoksal bir karmaşa kaçınılmaz olacaktır.

o yüzden; entelektüeller küfürbazdır.