mükemmeli oynayan insanlar

hayatta hiç eğlenemeyen insanlar.

hiç bir zaman mükemmel olamayacak insanlardır. bir şeyi gerçekten tatmakla ve hissetmekle, rol yapmanın arasında dağlar kadar fark vardır.

hep en çok eleştiren insandır. belki sesli belki de içten içe...

toplum içerisinde ekşici piçler olarak adlandırılırlar.

yok öyle bi şey hocam diyerek kestirilip atılacak insanlardır.

mutsuz insanlardır. belki içten içe belki yüzünden okunan. neden? çünkü, "doğru, yanlış" mekanizmaları vardır onların. yanlıştan uzak dur, genel kabul edilmişi yap. yanlış yaparsan kendine saygın, yalancı hayranlığın ne olacak sonra.

tüm bunlar arasında o mu doğru bu mu yanlış derken, ne istiyorum ben? diye sormayan insanlar, mutsuz insanlardır bu sebepten. herkesi mutlu eder mükemmel kabul edilmişleri yaşar, fakat bu sahnede bir yanlışlık vardır. kusursuz olan iticidir.

(bkz: Tanrıdan rol çalmak)

Mükemmel olduğunu sanan insanlardır. Kesinlikle denecek kadar olmasa da çevredekiler tarafından itici görülürler.Üstelik çoğu mükemmeli oynadığının fark edilmediğini sanır.

-Kızım var ya ne desem tamam diyor kızsam bile kedi gibi öyle bağlamışım ki kendime. bak şimdi. ( oğlana mesaj atılır. * Neredesin sen haber vermiyorsun hiç. beni takan mı var zaten ne halin varsa gör. --Cevap gelir; Ne oluyor sana ya söyledim ben arkadaşlarla maça gideceğimizi. sen böyle davranmazdın hem derdin nedir.)
-Haha kızım hani ne desen kızmazdı. çocuk küfür etti neredeyse. ( anlaşılmıştır mükemmeli oynayamayan kızın yalanı)
- mm şey...
Ve kız yerle bir.
Olay bundan ibaret. ne alakası var diyenler çıkması kuvvetle muhtemel. Mükemmeli oynayan insan yalan da söyler, kendini de pek bir yüceltirler. Anlatılmak istenen katti suretle budur.

"insan olamıyorsam tanrı olurum." tipleridir, henüz yaklaşmadım.

sürekli karşıma çıkan insanlardır ve beni hayattan soğuturlar. bi rahat olun kardeşim, bi sakin amk ya.

edit: imla.