mutluluk sıkıcıdır

* bir bakıma doğru olan önerme.mutlu olduğunda o anın hep sürmesini istersin ve hep aynı şeyleri yaşarsın.bir süre sonra sıkıntı verebilir bu.
mutsuz olduğunda ise bu durumda kurtulmak için çözüm yolları arar yeni yeni şeyler denersin.yeni kişilerle tanışır, yeni şeyler öğrenir, hayatına farklı şeyler katabilirsin.kendini geliştirmene imkan sunar mutsuzluk.
belkide uzun süre devam eden ilişkilerin bir süre sonra monotonlaşıp bitmesinin nedenlerinden biri budur.ilk zamanlarda ki heyecanı kaybetmemek için aynı yerlere gidip aynı şeyler yapmak hep aynı kişilerle görüşmek.

(bkz: ben mutlu değilim)*

(bkz: coşkun daha sikicidir)

schopenhauer bunu; mutluluğun negatif, acının pozitif etkisine bağlıyor. yani bütün vücudumuz sağlıklıyken biz o sağlığı duyumsayamayız da, bir yerimiz birazcık ağrısa hemen bütün dikkatimiz o yöne kayar gibi bir mantıkla da örneklendiriyor. bir süre sonra görmüyoruz mutluluğu, alışkanlık yapıyor. tembellik yaratıyor. ruhen ve bedenen aptallaşıyor, hamlaşıyoruz. göbekler çıkıyor, selülitler azıyor, sıkıntıdan sivilce yapıyoruz alınlarımızda ve sırtlarımızda. mutluluk sıkıcı, mutsuzluk ayrı bir dert, ne yapacağımı şaşırdım a q.