bugün

ne olrsa olsun ne yaşasak yaşayalım her zaman yüzümüzdeki tebessümün eksik olmaması için sebeblerdir.nnefes alıyorsak bile sevinmemiz lazım.bazen gerekiyor heleki bu zamanda az da olsa mutlu olmak...
(bkz: nefes vermek)
her pskolojik çöküntüye girdiğimde kendime sorduğum sorudur. maalesef bulunan bir çok cevabın hiçte tatminkar olmaması can sıkıcıdır.

(bkz: pesimist)
görmemek... işitmemek... bilmememek... çok düşünmemek...
(bkz: aşık olmak)
insanları yalandanda olsa sevebilmek. mutlu olmak için yeterlidir.
Bir neden aramıcaksın ki olmadığında mutsuz olmayasın.Bir neden aramıcaksın ki olmadığında mutsuz olmayasın.
yanlızca elindeki ile yetine bilen her zaman mutludur.
(bkz: hayat güzeldir)
nefes alabilmek, yemeklerden tat alabilmek, tüm güzel kokuları duyabilmek ve tüm güzellikleri görebilmek.
deniz kenarında yapılacak gezinti, sevdiğin kişi(leri)yi düşünmek.
incesaz. kısa ve net. istediğin her yere götürür o müzik seni. nası tatlı.
her şeye rağmen nefes almak içtiğinden yediğinden zevk almak.
lazım olduğunda bulunmaz.
sevgi,kakolu olan herşey,müzik, ve türk kahvesi.
kendinizin ve sevdiklerinizin sağlıklı olması.
eşi ailesi inanç sahibi olması ve en önemlisi kendiyle barışık olması.
ailemdir.
sağlıklı yaşamaktan güzel sebep olabilir mi? tabii ki düşünebilene.
Aile ve sağlık yerindeyse başka bi sebep aramaya gerek yoktur.
Sağlıklı ve özgür olmak.
bayern munchen...
Kesinlikle "mutsuz edecek bir sebep bulamamak" nedeninin aralarında olmadığı nedenlerdir.
(bkz: eski dostlar)
bir bebegi kucagınıza aldıgınızda size gülümsediği an. bir çocukla onun istediği oyunu birlikte oynadıgınızda, cocugun sevincinin yüzüne yansıdıgı an. sevdiğiniz insana tartısırken veya durduk yere sarılıp, onu sevdiğinizi söylediginiz an. bir kadına çiçek verip ona çok güzel oldugunu söylediginizde, gözlerinin içinin parladıgını gördügünüz an. bir anne ev işlerini bitirip ayaklarını uzatıp oturduğunda, kendi ellerinizle yaptıgınız türk kahvesini ikram ettiginiz an. başarılı veya başarısız, bir şekilde babanızı onurlandırdığınız an. bir hayvana baktığınızda/dokunduğunuzda, o hayvanın çok sevimli oldugunu farkettiginiz an. hiç tanımadıgınız bir insana sabah toplu taşıma aracında 'günaydın' dediginizde, karsı tarafın şaşırıp gülümsedigi an. insanoğlu nankördür; mutlulugun ayağına gelmesini, herkesin onu mutlu etmesini bekler. istedigi olmayınca da kendisini hayat boyu 'mutsuz insan' olarak nitelendirir. halbuki verdigim örneklerdeki gibi, mutluluk içimizdedir. mutlu olmak istiyorsak, mutlu etmeyi becerebilmeliyiz. kendimizi, ve başkalarını...