bugün

malum karakter sınırlamasından ötürü biraz saçma oldu. "atari salonunda mortal kombat oynarken iki adamı geçince hemen oyuna giren salon sahibi" olacaktı.

atari salonu müdavimlerindendim. street figter, mortal, mustapha derken neredeyse bütün oyunlarda uzman olmuştum ama gel gör ki atari salonunun sahibi olan o abiyi hiç yenemiyordum. o da sağolsun hiç rahat bırakmazdı. beni mimlemişti. ne zaman mortal'a girip iki adam dövsem hemen bir jeton kapıp geçiyordu karşıma. sonra da bir güzel pataklıyordu beni. bir de artist artist hareketler yapıyordu beni yendikten sonra yerine geçerken. tabi o bütün özel hareketleri öğrenmiş, ben ne kadar iyi bilsem de onun kadar olamıyorum. öyle ki bana fatality bile yapıyordu piç. neyse. bir gün hırs yaptım girdim yine, aldım scorpion'u iki adam dövdüm, bu geldi karşıma yine. oyuna başladık, bir yumruk atıyorum sonra hemen korunuyorum, öyle öyle yendim bunu. resmen delirdi. yine geldi karşıma. tabi bütün salon dumur oldu ben onu yenince herkes işi gücü bıraktı bizi seyrediyor. yine yendim bunu ama kolu tutarken ellerim titriyor heyecandan. tuşlara öyle bir vuruyorum ki aşağıdaki mahalleden duyulmuştur sesi. bir kez daha gelip bu sefer beni yendi ama ben de onun karizmasını yerle bir etmiş olmanın gururuyla ayrıldım salondan. o günden sonra da ne zaman salona gitsem herkes beni gösterip "bak bu çocuk dövdü ite murat abiyi" diyordu. şimdi hatırlıyorum da çok pis dötüm kalkmıştı.

murat abi'ye bir çift lafım var, abi ne diye bırakmıyordun ki oyunumuzu oynayalım. yazık değil mi bize. kendini yenilmez sandın sandın bak ne oldu şimdi?
güncel Önemli Başlıklar