misafirlere merhaba dedin mi

çocukluk dönemlerinin psikoloji bozan anne sorusu.

doluşmuştur eve saçları permalı, yüzleri makyajlı, seni sürekli inek çocuklarıyla kıyaslayıp küçük düşürmeye çalışan onlarca kadın. eve girip annene görünmeden odaya sığışmaya çalışırsın ama nafile. cia'dan kurtuluş var, anneden yok! içinden bildiğin tüm küfürleri ede ede gidip öpeceksin o elleri. ertesi gün o inek çocuklarını sıraya dizip tekmelesen ne fayda. baştan tepkiyi koyup g.t etmek lazım hepsini.

- oğlum misafirlere merhaba demeyi unuttun.
+ demeyecem! zittir olup gitsin hepsi.
- ehehe çocuk işte. hadi oğlummmm ayıp oluyor ama ( gözleriyle terliği işaret eder )
+ demicem işte demicem! sonra kıçınız kalkıyor yok pipini göster, yok küfret. yüz göz olmuyacam artık sizle.
% ayyy bizim oğlan hiç böyle şeyler yapmaz. taktirde aldı zaten.
- oğluna koim senin! zaten bugün okulda kıçına kalem batırdım ibnenin.
+ ehehehe çocuk işte çocuk. ben size meyve suyu koyayım. sen de gel bakayım benle.

bir de teyzelerin elini öptün mü vardır.

vazgeçilmez anne repliğidir.
şeytan "demedim hoş da gelmedi zaten" demeni ister ancak ayıp olmasın diye sahte bir gülüşle "ay dalmışım hoşgeldim abidik teyze" diye birşeyler mırıldanılır.
ve anneye ölümcül bakışlar fırlatarak oda terkedilir.

odanda mutlusundur... O an gelir ve anne sinir bozucu bir şekilde içeri dalar : "kızım kalk misafirlere merhaba de" der. inat edersin "uffffff"larsın ama nafile günler boyu dırdırı dinlemeyi bi düşününce tıpış tıpış içeri gidersin ve en sahte tatlılık halini takınırsın.
aaa hoşgeldiniiiiiiz...

çocuğun özgüvenini yaralayan anne-baba sorusudur.

misafirlikte çocuğuna dur sus demeyen anne baba

"hoş geldiniz dedin mi?" nin bir üst versiyonudur.

bir de ''öpüştünüz mü '' versiyonu vardır ki o daha kötüdür, bilmiyorum annem hep öyle der. he, amk öpüştük.

(bkz: anne replikleri)

bilgisayar manyağı çocuğa annesinin sorduğu soru.

Annelerimizin sorduğu lanet soru. insanın içi gıcıklanır. içeri gitmek istemezsin. Merhaba kelimesi gözünde büyür büyür büyür. Ayakların geri geri girer. O kapıdan içeri girdiğinde, misafirler gidene kadar çıkamayacağını, eğer kızsan servis yapacağını, erkeksen terlik dağıtacağını düşündükçe intihar edesin gelir. Bilgisayar oyununu, cep telefonunu, uykunu bırakıp ''Aman da aman ne kadar da büyümüş, kocaman gençkız/delikanlı olmuş'' sözlerini duymak için kalkıp oraya gitmek ölümdür senin için ama kaçışı yoktur. O ''merhaba'' yı demek zorundasındır.

+ Oğlum hadi teyzeler içeride al gitarını çal.
- Ya anne onlayn oyundayım.
+ Babana kapattırırım o bilgisayarı valla çabuk.

sinir eder insanı bu yönlendirmeler. ellerini öpsene vardır bir de.

hadi amcalara çükünü göster vardı bir de o çocuk büyüyünce yarak gibi adam olur işte.

bir de bunun, misafirlerin yanında söylenmiş versiyonu var.

dikkatnizi çekerim 25 yaşındayım

+saks mavisi, misafirlere hoşgeldin dedin mi?
-yok anne demedim. malım ben.

asosyal çocuğa sorulan soru.

teyzeye teşekkür ettin mi nin bi diğer versiyonudur.

- oglum misafirlere merhaba dedin mi?
+ merhaba hos geldiniz.
- oglum öpsene ellerini öyle kuru kuru merhaba olur mu?
+ hııııaaaaaaaaaaaaaaaaa... (cıldıran cocuk tiplemesi) **

annemin haftanın çoğu günü eve misafir toplamasından mütevellit bana söylediği kelimeler arasında top 5'de olan cümle.
hatta 1 numarayı bile zorlayabilir.

yabanilik başka arkadaş, ayrı bir dünya.

- kızınız nerede, göremedik?
+ odasındadır o pek çıkmaz.
- hııı, evcil değil yani...
+ evcilleştirmeye çalışıyoruz.

çocukluğumda babamdan çokça duyduğum ve hala bile gıcık olduğum cümledir. sanki ben hoşgeldim demeseydim onlar gelmeyecekti.

amk çocuğu söyle sen de. bırak bu cool tavırları. insan içine çık biraz.

Annenin sordugu asiri gicik soru. En kotusu de misafirlerin yanindayken sorar bunu. Yasiniz kac olursa olsun bu degismez.

Kendimi misafirlere referans veriyormuş gibi hissediyorum.