bugün

bayram ziyaretlerinde uzatılan şekerlikteki en kaliteli olan şekeri seçme eylemidir. sonuçta tatları benzer olmasına ve aynı işlemi görüp aynı yere gidecek olmasına rağmen insan psikolojisi gereğidir.
genelde aynı marka olurlar renklerine ve tatlarına göre değerlendirilirler, sarı, turuncu, kırmızı, pembe gibi iştah açıcı renkler çabuk tükenir yeşil ya da mavi renktekiler şekerlikte sona kalırlar.
misafirlikte seçmek şeklinde gerçekleşir genelde.
ilk önce ev sahibi teyze ayağa kalkar ve kolonya tutar, sırf ayıp olmasın diye kolonya alınır ve pantolona paçalara dökülür, küfrettirir. zaten akıl seçilecek şekerdedir, şekeri tutan teyze yavaş yavaş yaklaştıkça bir gerilim yaşanır, sizin gözünüze kestirdiğiniz şekeri ister anne alsın ister baba alsın, küçük bir sitem edilir ve yarışma kaldığı yerden devam eder, yaşınız küçük ise "bir tane daha al" seçeneği sunulur, yaşınız küçük ve tam bir şerefsiz iseniz ikinci şekeri de alırsınız, yaşınız küçük ve uslu sakin bir çocuksanız "yok ben almiyim :(" tarzı cümleler kurar yine uslu çocuk kategorisine girer ve annenizin gözlerini doldurursunuz. bu kadar analiz yeter. nerede o eski bayramlar diyeyim de artı oy alayım.
sütlü çikolatalar ve kaliteli olan şekerler en altta bulunur, elinizi daldırınca ilk önce karıştırın.