milliyetçilik ile ırkçılık arasındaki farklar

milliyetçilik , mensup olunan milleti sevmeyi ve geliştirmek için olumlu yönde çabalamayı savunur; normalde savaş ve suç çağrıları içermez. cumhuriyet rejimi altındaki milliyetçilik genelde aynı ülkede yaşayan insanlar için dışlayıcı değil kapsayıcıdır. insanları ırkları nedeniyle aşağılamayı veya imha etme çağrılarını içermez. ırkçılık ise belli ırka mensup olmayı ululuk, olmamayı otomatikman alçaklık sayar. pratiğe geçen ırkçı ideolojiler etnik temizlik, soykırım gibi şeyleri dener veya yapar.

özetle bu nedenlerle, milliyetçilik genellikle (yaygın yorumları itibariyle) normal bir siyasi görüş iken ırkçılık totaliterizm yolunu açmaya çalışan dışlayıcı ve yok edici bir siyasi görüştür.

(edit: milliyetçilere, milliyetçiliğe, millete hakaret ediliyor bahanesiyle ırkçılığın sözlükte alenen propaganda edilmeye başlaması nedeniyle yapılmasında fayda görülen bir ayrımdır.)

iki farklı günde sıçılan bok gibidir her ikisi de. genel olarak renk hariç hiç bir farkları yoktur.

(bkz: ben posta okuyorum)***

milliyetçiliğin aşırısı ırkçılığa götürür. ırkçılığın aşırısında öldürülürsünüz.

milliyetçilik ruhuyla kurtuluş savaşı yaparsınız ve kazanırsınız, ırkçıysanız da 6 milyon masum insanı öldürürsünüz.
(bkz: holokost)

versiyon1.0 ve versiyon2.0 olayıdır.

yalnızca gerizekalıların anlayamayacağı farklardır.

aslında herkesin aşağı yukarı bildiği ama anlamamazlıktan gelip kafa bulandırmakta kullandığı iki terim.

çok olandır.
milliyetçilik:helede atatürk milliyetçiliği en güzelidir millete en içten bağlılık başka milletleri asla küçümsememektir.
ırkçılık:kendi milletini başka milletleri hiçe sayarak sevmektir.başka ırklara ya da azınlıklara saygı dahi duymazlar,düşmanlarına her türlü pisliği yaparlar.. ülkelerine iyilik değil kötülük yaparlar azınlıklara çok kötü davranırlar. (bkz: israil)

(bkz: milletini sevmek ile faşizm arasında ki fark)

milliyetçilik akrabalarını sevip onları kötülüklerden korumak, durumlarını daha iyi hale getirmeye çalışmaktır.

ırkçılık ise bu akrabalarını kutsayarak onların en iyi olduğunu savunmak ve en iyi hale getirmek içinde gayri ahlaki ve etik dışı çalışmalarda bulunmaktır.

Milliyetçilik gerektiğinde Milletinin lehine soycu olabilmek iken, ırkçılık ise Kölecilik düzeninden, oradan darvinist bakış açısından beslenip birey ayırt etmeden insanlara karşı temelsiz bir şekilde karşıtlık üretmektir.

Farzı misal Türk silahlı kuvvetleri subay hatta assubay kademesine bile gayri-Türk almaması zarureti Milliyetçiliğin gerektiğinde soyculuk yapması iken, Amerika'da veya herhangi bir köleci zihniyetli bir ülkede normal bir zencinin, kızılderilinin sokakta gördüğü muamele Akılsız ırkçılıktır.

Milliyetçiliğin olması gereken ırkçı- soycu damarı geniş bir savunma içgüdüsüyken, Malca ırkçılık saldırgan ve bireyler üzerinden yürüyen Milli çıkarlardan beslenmeyen, bireysel sapkın bakış açılarından beslenen aptallıktır.

ek: Ayrıca kendini üstün görme duyusundan yoksun bir milliyetçilik anlayışı yerinde sayan, her daim savunmada kalan bir milliyetçilik anlayışı olup bu pasifizmi yüzünden milletinin yok oluşuna neden olacakken Saldırgan ve milletinin her türlü şeyi başarabileceğine inanmış bir milliyetçilik anlayışı akıl ve mantıkla birleşip düşmanı ezebilecek kudrete sahip hale gelip milletini ilerletecek yegane güçtür. O yüzden biz diğer milletleri küçümsemiyoruz zart zurt geyikleri yapmamak gereklidir. Yunanistan'ı yenebileceğine inanmasan yani küçümsemesen kıbrıs'a girmezdin, Vakti zamanındaki Irak yönetimini küçümsemesen Irak'ın kuzey'ine yerleşip Terörü bitirmezdin. Kendini maddi ve manevi olarak destekleyerek üstün görmeyen Milletler kendilerini aşağı gören milletler demektir. bu işin ortası yoktur. Nitekim Irak'ın kuzeyi meselesinde görülmüştür ki Türk Milleti Amerika'nın ırak'ı işgaliyle beraber korkmuş, sinmiş, sindirilmiş aşağılık kompleksine kapılmış ve ırak'ın kuzey'inde Kürt devleti kurulmasına izin vererek Terörün yeniden azmasında sorumluluk sahibi haline gelmiştir. Halbuki kararlı bir millet yönetim kademesindekilere baskı yaparak gerekeni gerektiği şekilde yaptırır ve Irak'ın kuzey'inde Kürt devleti kurdurmaz, Terörü yeniden azıttırmazdı Amerika'ya rağmen.

peki buraya üşüşen ama bugün tunceli deki çatışmada iki şehit haberinden ve başlığından haberleri dahi olmayan bu sevgi kelebeği yazarlara ben de sorayım;

kötü özellikleri herkes tarafından bilinen ve söylenen bir ırkın kendini zerre düzeltmeyip, üste bir de kendisini eleştirenlere faşist demesine ne dersiniz?

burda sapla samanı karıştırmayın...kürtlerden şikayeti olan ve bunu söyleyen insanların başkaca hiçbir ırkla ya da milletle sorunu yoktur....

sorun kürtlerdedir...kürtlerin olağanüstü niteliklerini sayanlarda değil.

önce milliyetçi olursun birkaç yıl sonra ırkçı olursun.

milliyetçilik, ırkçılığın elif basıdır.

Günümüzde Çoğu kişi hâlâ ikisini karıştırdığından dolayı "türk'üm" denmesini ırkçılık olarak görüp boş boş demagoji yapmaktadır.

Milliyetçilik kendi ırkını sevmektir, ırkçılık ise diğer ırkları sevmemektir.

milliyetçi sinirlenmemiş ırkçıdır aslında. sinirlenince hepsi aynı olur. o yüzden pek ayrımlara takılmaya gerek yoktur.

Bilmeyen için her ikisi de faşisttir.
Bilen için milliyetçilik vatanseverlik , ırkçılık ise faşistliktir.
Ama bu aralar kürt ırkını bahane edip o kadar terörizm yaratıldı ki maalesef buna tepki veren türk milliyetçileri ırkçı gibi göründü.
Tek bir bayrağımız Ve vatanımız var . Hep varolsun.
Milliyetçilik budur.

sonu çılık , çilik , biten her şey tüfek, mikrop , çelike çıkar.

dağlar kadar olan farklardır. ama aralarında ince bir çizgi vardır.

şaka şaka.

ikisi de aynı boktur. insan bir milleti niye putlaştırır anlamıyorum. o millette ne orospu çocukları yetişir de görmez. yazık.

milletini, devletini, kültürünü, örf adet, gelenek gibi ırkına ait maddi manevi tüm değerleri seven milliyetçidir, ırkını diğer ırklardan üstün tutan, diğer ırkları aşagılıyanlar ise ırkçıdır.

Milliyetçiliğin aşırılaşmış ve nefrete dönüşmüş hali, ırkçılıktır.
iki tip milliyetçilikten bahsedebiliriz
1. Fransız tipi milliyetçilik: yurttaşlığa dayalı milliyetçilik. Yani kader ortaklığı, tarihselliğe dayalı ve daha sağlıklı bir milliyetçiliktir. Bağlı olduğun, seni özgür kılan yasaları sevmek anlamına gelir.
2. Alman tipi milliyetçilik: dil, din, ırk ortaklığına bağlı milliyetçiliktir ki, Almanya'yı faşizme kadar götürmüştür.
"Millet" kavramı bugün yazılıp çizilen tarih kitaplarına göre, fransız devrimi sonrasında feodal beylere baş kaldıran burjuvaların; "biz millet adına devrim yapıyoruz." Demesiyle ortaya çıkmış tamamen yapay bir duygudur.

Ancak milliyetçilik bana göre, boğaz köprüsünde gördüğüm o büyük, heybetli dalgalanan Türk bayrağını gördüğümde, damarlarımda akan asil kandır.
Milliyetçilik konulu dersi anlatan hocama; "madem bu duygu yapay ve sonradan üretilmiş bir duygudur, benim bu bayrağı görünce ona hürmeten saygı duruşunda durma isteğim, heyecanlanmam ve gururlanmam neyden sebeptir hocam?" Diye de sormuştum kendisine.

(bkz: milliyetçilik ile ırkçılık arasındaki fark)

hollanda'lı başkan prens bernhard,en hayati görevlerini şöyle açıklar. ''milliyetçiliğin hüküm sürdüğü ortamlarda, insanlar egemenliklerinin uluslararası güçlü bir organa devrini ki kabul etmezler. bizim önümüzdeki en hayati görev , onları buna razı etmektir' insanları egemenliklerini devretmelerine razı edebilmek için milliyetçiliğin her türlü kötülüğün kaynağı olarak gösterilmesi gerekir. bu nedenle milliyetçiliğin '' hastalık'', '' savaş '' ve '' bela'' ile hatta '' ırkçılık'' ile özdeşleştirerek mahkum edilmesi onlar yönünden zorunluluk halini alır.

küresel güçler , arz üzerindeki egemenliklerini, milli direnişlerin kırılma kapasitesiyle yakından ilişkilendirirler. milli kültür aşılarak, milli devlet tarihe gömerek ve nihayet milliyetçiliği mahkum edilerek ancak küresel şirketlerin mallarının önünü açmayı hedeflemektedirler.

bunu bazen ümmetçilik adı altında, bazen de kapitalist referanslar baz alınarak yapılır. 'türk' kelimesi yerine 'türkiyelilik', 'türk bayrağı yerine türkiye bayrağı diyelim' diyen, ülke içindeki yabancı devletlerin uşakları da bu kavramın kolayca işlenebileceğini bilirler.

eğer ' kahraman ırkıma' bir gül ne bu şiddet ne bu celal' diye bir cümlede, bir ırk övülüyorsa( bu ırk pigme ırkı değil türk ırkıdır), bu övülecek bir ırktır. bu övünmeyi de ırkçılık değil milliyetçilik olarak telakki ederiz.