bugün

yatili okumustur belki bu insan.sevmedigi ve hatirlamak istemedigi anıları,hocaları, sınıf arkadaşları falan varsa tabii ki özlemez.
okul okul değilse eğer doğal bir eylemdir. malesef bazı okullarımız lüzumsuzdur.
vefa lisesinden mezun olmamış insandır.
üniversiteyi kazanamamış olabilir.
duygusuz bir insandır.
(bkz: aa bu benim lan)
yıllar geçtikçe de iyice tiksiniyorum. ne biçim adamlarla 7 yıl geçirmişim be.
mezun olduktan sonra özgür olduğunu düşünen insandır.
ergenlik yıllarına olan küskünlüğünü, bu şekilde dışavurmuş bireydir.
lisede ahır hayvanı gibi davranılmış öğrencidir. üniversiteye girince biraz insanlık görür şaşırır. yaşamayan bilmez olm.
fen lisesine gitme hatasında bulunmuş bireydir.
Liseyi dolu dolu geçirmemiş insandır. Çok şey kaybetmiştir.
Beni 10 yıl yaşlandıran lise maceram vardır. Hiç aksiyon bitmezdi. Kafa göz dalanı mı dersiniz yok efendim birbiriyle küsüp arabulucu olarak beni öne süreni mi dersiniz, bir arkadaş sevgili yaptı konuşmacı tak kale olsun diyenleri mı dersiniz biri bin para. Üstüne üstlük birde derslerle boğuşuyordum tam bir fiyasko iyi ki bitti kurtuldum.
Ömürden zaman kaybı. Kıakançlık ve gruplaşma tavan olduğu yerler.
Yarısı fetöcü yarısı da ateistti. Milliyetçi geçineninin bile aleviden farkı yoktu. insanların ne kadar iğrenç ve şerefsiz olabileceğini göstermekten başka bi halta yaramadı.
Özlemek mi?

Dua etsinler ki orada ikinci bir columbine katliamı yapmadım. Sadece dua etsinler ki okulun bitmesi tam da sabrımın tükendiği ana denk geldi.

Çok pis ahım var. And içtim karşıma çıkarlarsa yakacağım bir tanesini.
insan özlemez mi hiç ? Yatılı okudum.keske o günlere dönebilsem.
Benimdir. 36 tane sap ile 4 yıl aynı lisede okuduk. Nesini özleyip bu çomarların.
Nokia 6600 telefonda p*rno izleyip asılan bir sınıftı.
Ama Eskişehir üniversite günlerimi özlerim. Ne şehvetli zamanlarmış onlar. swh.
Denize sıfırdı istanbul un en güzel yerlerinden birinde konuşlu. Arada özlüyorum o yüzden.
güzel anıları olmayan insandır.
Denyolarla birlikte seneler geçiren insan olabilir. Hoşlaştığım bir dişi ve iki üç arkadaştan öte hepsi denyoydu.
Ben okuduğum liseyi pek sevmezdim bitse de kurtulsam derdim. Yakın döneme kadar da bu konudaki görüşüm pek değişmemişti iyi ki kurtuldum oradan diyordum sonra ne oldu ise lise dönemimi az da olsa sevmeye özlemeye başladım. Hatta birkaç hafta önce gidip web sayfasına girerek kendi dönemime ait fotoğraflara baktım biraz..
Kafa dengi insanlara denk gelemeyen biri olabilir belki de. Hayatının sonraki dönemlerini olumsuz bir şekilde etkileyen birtakım olaylar yaşamış da olabilir. Benim gibi "bitse de gitsek şu lanet olası yerden amk ya" diyen biri olma olasılığı yüksek. Ben hiç özlemiyorum desem yeridir. Size garip gelecek belki ama liseye dair özlediğim tek şey varsa o da Kırım tatarı kız için aylarca acı çekmiş olmamdır herhalde. Bir de arka dörtlüyü özledim. Bunlar dışında bir şeyini özlediğim söylenemez, evet.
Özlemiyorum.
Hatta artıyorum, mezun olduğum üniversiteyi de Özlemiyorum.
Eziklikle, yok bilmem neyle de hiçbir ilgisi yok.
Bitidirdik geldik, Ne yapalım bir ömür hasret mi çekelim?
Benim lan zerre özlemem. Zaten o zamanlar çok maldım.