metropol yalnızlığı vs sahil kasabası yalnızlığı

yalnızlık üzerinden çıkarım yaptırması muhtemel bir kıyas silsilesi.
yalnızlık her şekilde yalnızlıktır ve kişiye özgü tatlar, sıkıntılar bırakır diye işin içinden de çıkabiliriz.

metropol yalnızlığı kent kaosundan / karmaşasından muzdaripliği yansıtırken , sahil kasabası yalnızlığı dinginliği, çoklukla sıkıntıyı, daralmışlığı, sıkışmışlığı betimler. ilkinde yorgunluk ve melankoli ikincisinde kaotik bir bunalım hakimdir.

bir de yönetmen yalnızlığı vardır da konumuz değil, entelektüel kaygı içerir. ilk yalnızlıkla örtüşür.

Öncelikle;
(bkz: ota boka yalnızlık deme hastalığı)

"Onomlo olon koloboloklor ocondoko yolnozloktor"

He amk he yalnız olunca ne oluyor olum ben onu anlamıyorum.
Ben kaç aydır evde tek başımayım kafayı yedim. Yalnızlık diyorsunuz da sürekli whatsapp'ta konuşmak ne lan?

Hiç değilse konuştuklarıniz var.
Yalnızlık ego tatmini mi?
Geçti o modlar. Kimsenin kimseyi umursadığı yok. Sokakta ölsen insanlar bakmaz bilmez.
Yalnızlıktan gebersen kimse aramaz seni.

Versustur. Her yönüyle sahil kasabası hayatı metropole bin çeker.
Trafik derdi yok, kalabalık yok, aynı anda bir meydana bakınca yüz farklı tipte insan görme derdi yok.