bugün

ayı gibi demeyelim de yorgun olduğum zaman , metro da boşsa yaptığım eylem.
özellikle pala bıyıklı amcaların yanındaki insanı yok sayarak koltuğa rahat rahat serilmeleri eylemidir. uyarınca anlayanlar neyse de anlamayanlardansa ya köşede eciş bücüç oturup indiğinizde sağınızın solunuzun ağrımasını kabul edeceksiniz ya da metronun o tıklım halinde koltuğunuzdan kalkıp tek ayak üzerinde gitmeye razı olacaksınız. zor iş valla.