metal muzikten tirsmak

bizzat benim hissiyatımdır. benim gibi onlarcası, hatta milyonlarcası, en olmadı 250 kadar kişi daha olduğu kanaatindeyim. gördüğünüz gibi en ufak bir fikrim yok kaç kişi olduğumuz konusunda. belki tuncay özkan gibi yapıp 'biz kaç salağız' diye bir kampanya başlatabilirim ama sanmıyorum yapacağımı. sonra bi salak ben çıkarsam bu gönül bunu kaldıramaz.

bahsettiğim metal müziğin temsil ettiği dışlanmış, soyutlanmış gençlik ve onların toplumumuz geleceği üzerindeki etkileri falan gibi derin maneviyata sahip bir tırsma değil. tırsmaktan ilk aklınıza gelen şey. bildiğin korkuyorum lan metalden.

lan ben ki gaz şarkı seven admaım. hatta nickimin ilk kelimesini oluşturan sıfata bakıp da değerlendirmeyin beni, bilgisayarımda amon amarth bile var (lan bu grubun da iyi ki çekmişim şarkısını ha. en ufak bir olayda çaat sürüyorum öne hemen, anında kıçıboklu bir rapperdan bir kültür mozağiği adam seviyesinde konumlandırıyorum kendimi. aynı mantıktan hareketle air şarkısı bile çektim ama sonunu hiçbir zaman getiremedim, 3. dakkada bitkisel hayata geçiyorum, elektroşokla uyandırıyorlar. cerrahım sildi en sonunda, sıkılmış olacak benden.) ama adamlar brutal vokal diye bir olgu getirmişler müziğe (amon amarth değil, genel olarak metal müzik) bilmeyen için, nasıl anlatsam, sesi kısılmış bir hipopotam düşünün, bu hipopotamın anasına bacısına sövmüş olsunlar, öyle bağrılıyor işte. daha baştan ürkütücü yani.

e sonra şarkı sözlerine bakıyorsun, yok ''şeytana ruhumu sattım, depozito almadım'', yok ''baal'le işbirliği içerisindeyim'', yok ''deccal'le de bişiler planlıyoruz ama du bakalım, nazar değmesin'' falan. bir satanizm var. yani dinibütün bir insan olsam dinlerken içimden allah babaya özürler dilerim. ''allahım valla ben senden yanayım, herifleri sanatları için şeyettim ben, teknik açıdan yoksa ben ne anlarım lucifer'le sevişmekten falan..'' haha..

bilen bilir, craddle of filth'in (bu da var bende olm çok enterasan adamım ben diyorum) satanic mantra diye bir şarkısı vardır ki şarkı değildir, bir ilahi gibidir. şeytan falan çağrılır, öyle 1 dakikalık ürkünç bişi. bunu bana tavsiye eden herif 5 vakitini kaçırdığı zaman kaçırdığı vakit üssü 2 defa namaz kılan bir dinimanyaktı. adama dedim lan bu herifler satanist diye. verdiği cevabı asla unutamam:
''herkesin sanatı ayrı''
haha lafın salaklığına bak, sanki bunu diyen herif de ünlü jazz virtüözü. herkesin sanatı ayrıymış. o panikle bu cevabı buldu tabi anca.

korkuyorum abi. bazı dinlediğim gruplar ve şarkıları var tabi ama bu şeytanlı meytanlı olandan tırsıyorum, evin çevresine it, kopuk, iblis falan gelir diyorum. ne olur ne olmaz. sonra elin iblisine anlatmaya çalış, herkesin sanatı ayrı diye. götündeki kuyrukla güler sana.

not: konu hakkındaki cehaletimden dolayı özür dilerim. ben de isterdim çeşitli metal türlerinden pasajlar sunmayı ama sizde takdir edersiniz ki bir müzik türünün tam 30057 tane alt kolu olması pek rastlanan bir durum değil. hangi grup trash metal, hangisi death metal, hangisi element, hangisi ion daha siz bile karar veremiyorsunuz. dimmu borgir grubunun basçısının ''aga bizim yaptığımız şimdi nordic metal'e giriyor. ama death de sayılırz. doom metal gibi.'' dediğini bilirim. kafa karışık yani.
pursuit of vikings nefistir ama.

nota: fa diyez. başkasını tanımam.

cahil insanların yargısıdır. zira her metal şeytan, tanrı, din konularıyla ilgilenmez. hatta çoğu ilgilenmez. ayrıca yine metalin yarısı brütal yarısı da clean, kirli, agresif vokallerle yapılandır. binbir türlü metal türü vardır ve her biri farklı konuları işler. korkulacak bir şey değildir. zira metal müzik diye kişinin karşısında alt türlerden biri olan black metal getirilirse korkması belki normaldir. ama genel olarak din, tanrı, şeytan konuları yerine topluma, siyasete, ırkçılığa karşıdır metal. bir tepkidir.

(bkz: genç metalciler rahatsız)