mesnevi ikinci cilt 1601 1610

(Padişah adamlarının, o has köleye haset edişlerine dair olan hikâyenin sonu)

1601. Padişah beylerinin hikâyesi, o ebedî sultan kölelerinin has köleye hasetleri;
1602. Söz sözü aça aça hayli geri kaldı. Yine o hikâyeye başlamak, onu tamamlamak gerek.
1603. ikbal sahibi ve bahtlı melek bahçıvan, nasıl olur da ağacı ağaçtan fark etmez?
1604. Acı ve kötü ağaçla, bire yedi yüz meyve veren meyveli ağacı.
1605. Akıl, bu iki renkli tılsımlar yüzünden Muhammet'le, Ebucehil'lerin savaştığı gibi duygu ile savaşır durur.
1606. Kâfirler, Ahmet'i beşer gördüler. Çünkü onun ay'ı böldüğünü görmemişlerdi.
1607. Hisse ait gözüne toprak serp. His gözü akla da düşmandır, dine de.
1608. Tanrı; duygu gözüne kör dedi, putperest dedi, bizim zıddımız dedi.
1609. Çünkü o, köpüğü gördü de denizi görmedi. Bu demi gördü de yarını görmedi.
1610. Bu günün sahibi de odur, yarının sahibi de. Her ana sahip olan, önünde durup durur da o, hazineden bir pul bile görmez.

devamı için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 1611-1620)

bir önceki için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 1591-1600)