mesnevi 1881 1890

1881. bu kadarcık irşat kudretini de sen bağışladın, şimdiye kadar nice ayıplarımızı örttün.
1882. ezelde bağışladığın irfan katrasını, denizlerine ulaştır.
1883. canımdaki, bir katra ilimden ibarettir; onu ten havasından, ten toprağından kurtar!
1884. bu topraklar, onu örtmeden; bu rüzgârlar, onu kurutmadan önce sen halâs et!
1885. gerçi rüzgârlar, onu kurutsa, mahvetse bile sen, onlardan tekrar kurtarmağa ve almağa kâdirsin.
1886. havaya giden, yahut yere dökülen katra, senin kudret hazinenden nasıl kaçabilir?
1887. yok olsa, yahut yokluğun yüz kat dibine girse bile sen onu çağırınca başını ayak yapıp koşar.
1888. yüzbinlerce zıt, zıddını mahveder; sonra senin emrin yine onları varlık âlemine getirir.
1889. aman ya rabbi! her an yokluk âleminden varlık âlemine katar katar yüz binlerce kervan gelip durmakta!
1890. hele her gece, bütün ruhlar, bütün akıllar, o ucsuz bucaksız derin denizde batar, yok olurlar.

devamı için:

(bkz: mesnevi 1891-1900)

bir önceki için: (bkz: mesnevi 1871-1880)