mehmet akif ersoy un mealinin yakılması

ekmeleddin ihsanoğlu ve yanındaki üç kişilik heyetle beraber balkonda bir leğen içinde yapılandır.
"Mehmet Akif Ersoy, üzerinde çalıştığı Kur'an meâlini son zamanlarda ağırlaşan ve ilerleyen hastalığına rağmen, bitirmiş ve temize çekmişti. Fakat son defa, ağır hasta olarak çıktığı istanbul yolculuğunda (1936) ne olur ne olmaz diyerek, meâli yanında getirmemiş, Mısır'da Ayn Şems Üniversitesi'nde profesör olan yakın dostu Mehmet ihsan Efendi'ye -yani Ekmeleddin ihsanoğlu'nun babasına- emanet eder ve şunu vasiyet eder:

"Ben, şifa bulur, sağ salim geri dönersem, eksikliklerini tamamlar öyle basarız. Şayet ölürsem bu meâli yakarsın."
baba efendi de bu vasiyeti oğluna bırakır ve oğul ihsanoğlu yerine getirir.

Oğuzhan Cengiz'in kitabında ayrıntılar bulunabilir.