bugün

bir parça mayonez beyazlığı, bir parça ketçap kırmızısı ve ortaya çıkan dünyanın en lezzetli krem rengi.
kadıköyde bulunan patso'daki duvarlarda ilham kaynağı olmuş, aralarındaki ilişki hakkında karikatür ve dialogların yer aldığını belirtmek istediğim ikili...

diğerleri için;

(bkz: ronaldinho ve etoo)
(bkz: arçil ve şota)
(bkz: gelsin kaloriler)
ekmek ve kolayla da birleştirilince bir ögünlük yemegim cıkar.
ketçap ve mayonezi karıştırıp aşkım aşkımadında sürmüşlerdi piyasaya. *
malzeme olarak birbiriyle alakası olmamasına rağmen kıvam benzerliğinden olsa gerek kurulmuş anlamsız ilişki.
bunların kutuları her daim kirlidir.ağız bölgesinde artıklar her zaman mevcuttur.
(bkz: zeki - metin)
çoğunluk her nekadar ikisini birlikte kullanmayı tercih etsede,birinin gönüldeki yeri ayrıdır herzaman..
kimine göre ketçap,kimine görre mayonez..
bu şekilde insalar -ketçap yanlıları- ve -mayonez yanlıları- diye ikiye ayrılabilir..
reflü yü azdıran amerikan mutfagının türk mutfagına kakaladığı sahte salca ve afilli yag ikilisi. lezzetlide serefsizler.
hardalla 3lü yapılabilir.
öyle bir ilişkidir ki biri olmadan biri olmaz. hadi birini daha çok seviyorsunuz diyelim hatta birini her daha fazla kullanırsınız. lakin diğeri olmayınca gözler hep arar. bir hüzün çöker sadece bir tanesiyle tüketilen yemeğin üzerine.
sade tırtıklı patates cipsine de yakışan ikili. hem kıtır kıtır hem bi yumuşaklık hissi. güzel de tat. yeme de yanında yat. *
büfeci emmi sorar;
-Abi ketçap mayonez olsun mu_
çocuk;
-yok abicim ketçap ketçap olarak kalsın.