bugün

gerçektir bu. ''çok okuyorum ben yeaaaa'' diye gezinen, ''ben aydınım arkadaş'' havalarına bürünen kişiler son olarak dini de koyverir. 1-2 tane saçma aksesuarı olur genelinin, hep aynı gazeteleri okurlar falan.

(bkz: çocukluk işte)

edit: damgalayın hemen şakirt diye, üzgünüm hepinizden çağdaşım, şakirtlere de kıl olurum.
özentiliği onaylamasam da bazı şans anları vardır. bu kişiler bilmeden hayatlarının en güzel kararını vermişlerdir.
inanmayın,sevin.
gerçekte şakirt, facebookta agnostik olmaktan iyidir.
"orjinal olucam" diye din kasan karanlık şarlatanlara da dert olmaktır aynı anda. meziyet işte...
(bkz: farkımı fark edin diyen ateistler)
yazın fular takmaya benzeyen durumdur. ayrıca; 'alışmamış götte don durmaz.'' sözüyle de akrabadır. çünkü bu insanların ağzından sık sık '' eyvallah, allah belasını versin, allah'a ısmarladık, allah'a emanet'' tonunda kelimeler duyarsınız. evet, marjinal olmak; uç noktalarda, farklı olmak ama bu farklılığı, herhangi bir komikliğe yada çelişkiye mahal vermeden becerebilmektir. bunu beceremiyorsan, sıradan ancak tutarlı olmak çok daha akıllıcadır.