bugün

var böyle bir şey. inkar edilemez, yadsınamaz, su götürmez bir gerçek bu.
Marjinal olmak, değişmek demektir. Farklılık ve bunun getirdiği aykırılık olayını en ideal bir şekilde rezil ve rüsva olmadan ilerletmek ve sürdürmek manasını taşır. Dolayısı ile, kişi bu marjinallik olayından zevk alır ve bu yaşam biçimini benimseyip, daim ettirir ise, çevresinde olan insanlar da bu insanı benimser.

Aslında yaşam biçiminin bu olduğunu anlatmaya çalışması, olayı değiştirir. Marjinalite, kişinin yeni keşfettiği ve zevk aldığı bir biçimi, kendi kültürüne göre uyarayıp çokta fazla zorlamadan, standart çizgisinde giden insanların fikir ve görüşlerini pek fazla önemsemeden ve kimseyi kırmadan dilediğini elinden geldiğince yapabilen ve yapan insandır. Hak verilir, haklıdır. Tabularını yıkmıştır. Kimse, kolu komşu ne der psikolojisi ile yaşamak zorunda değildir.

Sırf farklı görünmek adına bu olayı yanlış anlayan kişiler, utanmakla mükelleftir. Onlar için büyük bir yanılgı vardır.

Edit: evet sırf sabahları pijama ile ekmek alıp, cafeye pijamayla oturduğum için yazdım bunları.

Edit2: bunu söylemesem olmaz;

Bir gün şirket içi arkadaşlar ile iş çıkışı bir restorana oturduk. Neyse yemeğimizi yedik. Yemek sonrası, Yoğurt sipariş ettim. Masada şirketten stajyerler ve türlü bölümden yöneticiler vardı. Herkes tuhaf bir şekilde bana baktı. Cebimden polen çıkarttım çünki. Yoğurtla bir güzel karıştırıp, millet çayını içerken, bir güzel yedim.

Bir bakışlar sormayın, sanki canlı danayı, kıç tarafından yemeye başlamışım gibi.

Dedim ki bakmayın öyle, beni böyle sevin sevecekseniz. Polen olsa, cepten çıkartacak halimiz yoktu elbet. Her yerde bulunmuyor melet.

Ne yapayım?
şey gibi üniversite ortamında cool olucam diye hiç bir etkinliğe katılmayıp asosyal olan tipler.