bugün

yirminci yuzyıla damgasını vuran sanayi devrimi simgesi, temel muhendislik dalı.
iki ana mühendislik dalı olan elektronik ve makineden birini teşkil eder.Elektronikten önce dünyanın tek efendisi iken git gide yerini elektroniğe bırakmaktadır.
mühendisliklerin en karizmatik olanı.
(bkz: itü) ya da (bkz: odtü) ise daha da karizmatik olanı.
bitirenlere evdeki bilimum aletin tamir ettirilmeye çalışıldığı, ardından da "ne biçim mühendissin, seni boşuna mı okuttuk?" denilen bölüm.
-bizim oğlan makina möhendisliği okuyor.
-hasan emmi ne olacak sizin oğlan mektebi bitirince?
-bilmiyorum ama möhendis olacak işte.hemi de makina mühendisi.
-ne iş yapar ki makina möhendisleri?
-valla ben işin detayını bilmem.herhalde gelir traktörleri filan tamir eder.
-he iyi iyi,büyük adam olacak yani.
-çok böyük adam olacak benim oğlum.babasının aslanı.
"mühendilik olsun da ne olursa olsun" zihniyetindeki insanların ıskaladıkları,okuyanların zeki,disiplinli olmasını gerektiren,"allah okuyanlara kolaylık versin" dedirten bir bölüm.
en temel mühendislik dalıdır. amma ve lakin en temel öğrenci siken bölümdür.kız yoktur, heyecan yoktur,hocalarda insaf yoktur gibi gibi yoktur yoktur devam eder
+ senin çocuk ne iş yapıo, halim abi

- makina mühendisi

+ dikiş makinasımı
''ben olcam'' diyince,öğretmenlik-doktor gibi fiks statüsü meslekler ile beraber,duyanda büyü etkisi yapan,özellikle odtu'lerin harbi yalamış-yutmuş olduğu,makine mühendisi arkadaşımın kitaplarını incelemem sonucunda,''işlerinin hiç kolay olmadığı''sonucuna vardığım,oldum olası piyasa meslek..
-hayatımın 5 yılını alan* bölümün adı
-"türev, integral, mühendislik matematiği, diferansiyel denklemler" isimli ve sıralı matematik dersleriyle;
"fizik, statik, mukavemet, dinamik" isimli ve sıralı fizik dersleriyle;
"malzeme bilgisi, mühendislik malzemeleri, sayısal analiz, akışkanlar mekaniği, vb... isimli başabela dersleriyle öğrencinin ebesini ağlatan bölüm...
-diplomasının yanında ingilizce, almanca* lisanları ile autocad ve yanında en az bir* çizim programı bilinmesi gerekilen bölüm
Üniversite giriş sınavına çalışmaya başladığım ilk günden beri istediğim ve sınav sonucu kazandığım, büyük hevesle gidip yazıldığım ve 2 sene sonunda bana "kimse çocuklarına bu bölümü seçtirmesin" dediğim güzel bölüm
insanların hayatını kolaylaştırmak için geliştirilmiş olup, mensuplarını insan yerine koymayan ama yine de içinde bulunmaktan gurur duyduğum meslek.
Kızlarla ilgili adının çıkmasına bakmayın siz,fakültede belkide en çok kız arkadaşı olanlar makine öğrencileridir.
Makine Mühendisliği yıllardır mühendisliğin kralıydı ve hala kralıdır.Elektroniğe falan yerini kaptırdığıda yoktur,Makinacı olmadan elektronikçi olsa ne olur ki
mezunlarından erkek olmayanların potansiyel işsiz olduğu bölüm.
bu bolumde okuyanlara en azindan bana sacma sorular yoneltilebilir.

-hangi bolumde okuyosun bakiim
-makina muhendisligi
-himm okul bitince ne olacan peki
-ee makina muhendisi iste
-iyide hangi makinanin muhendisi bi suru makina var dimi,hangi makinanin muhendisi
-pesupanallaaaaaaah
Piston sekman civata abaza makina sloganıyla ünlü kimi üniversitelerde erkek başına 2 erkek düşen bölüm.
(bkz: atla ılıskıye gıren makıne muhendisi)
(bkz: ajdar)
böylelerinin bu güzel mesleği nasıl edinebildiğine şaştığımız meslek dalı.
termodinamik, makine elemanları ve akışkanlar mekeniği en baba derslerdir.
Geçmişin, günümüzün ve geleceğin olmaz sa olmaz mesleklerinden birisi. Eskiden kız isteyenlerine kızların gözü kapalı verildiği son dönemlerde elini sallasan mühendise çarpmasından dolayı işsiz kalanların çoğunlukta olduğu meslek. *
En şanslılarını ve bugünün patronlarını 70-76 arası mezunlarının oluşturduğu meslek.

(bkz: 91 - 96 arası Odtü lü var mı) *
mezun olanların muzikten uzak durmaları gerektiğini düşündüğüm bölüm.
(bkz: ankaralı namık)
(bkz: ajdar anik) *
bazı mezunların okulu bitirdikten sonra da kızlarla iletişim kuramadağı gözlenmiştir bu nedenlede atlara yoğun ilgi duyar bunlar.
araştırma alanı aşırı derecede geniş olduğundan dolayı öğrencilerinin okulda pekde birşey öğrenemeden mezun olduğu mühendislik dalıdır.
o da ne demektir diyeceksiniz.
bu bölüm kendi içinde enerji, talaşlı imalat, tasarım konstrüksiyon gibi başlı başına her biri devasa bir mühendislik olan dallara sahiptir. öğrencilere bu dalların herbirisinden muhakkak dersler verilir. herşeyden birşey öğretelim derken öğrenciler hiç bir konuda uzmanlaşamaz, eğitilemez sadece kısa süreliğine bazı şeyler( sınav gecesinden sınav sonuna kadar geçerli olacak şekilde) ezberletilir. nihayetinde bilmem kaç ortalamayla diploma sahibi olan dostlarımız yıllarca iş ararlar. yazıktır, ayıptır.

amma ve lakin bir kültür olarak mesleğinizini bölümdeyken öğrenin. bunu düşünün dostlarım. bir genel kültür bağlamında makine mühendisliğini öğrenmek ne demektir. örneğin mühendislikle alakası olmayan insanlara termodinamik ile alakalı olarak günlük hayattan örnekler verebilmekten bahsediyorum. neden yükseklere çıkıldığında kuru fasulye bir türlü pişmez, buzdolabı nasıl çalışır, camlar niçin buğulanır gibi. meslekleriyle alakalı böyle muhabbetler açabilenler 4 üzerinden 3,5 luk inekler değildir. ineklerler, en iyi notları alırlar ama düşünmezler, bir kültür olarak değil hayatta kalma mücadelesi şeklinde görürler not almayı. ve bir türlü hayatta başarılı olamazlar.

dostlarıma nacizane tavsiyem, eğer öyle bir akademik çalışma düşünceniz yoksa okulu sallayın ve daha mezun olmadan hiç parasına puluna bakmadan seveceğiniz bir dalda işe girin, icabında okulunuzu uzatın. bu üniversitelerden birgün nasıl olsa mezun olursunuz. meraklanmayın hiç bir şirket kaç ortalamayla mezun olduğunuza bakmıyor.
(bkz: türk erkeklerinin tercihi)***
bölümün üniversitelerdeki eğitim sürecinin kısa bir tarihçesini vermek istiyorum:

cumhuriyet sonrası, istanbul darülfünunu fizik enstitüsü, makine şubesinde başlayan makine mühendisliği eğitimi sadece bu yerde devam etmiştir. 1933 yılında darülfünun tüm kadro ve kurumları ile lağvedilmiş ve istanbul üniversitesi kurulmuş ve yüksek mühendis mektebi (itü'nün nüvesini oluşturan) bu üniversitenin bünyesine alınmak istenmiştir ve fakat bu gerçekleşmemiştir.

1942-1943 yılında yüksek mühendis mektebi bünyesinde var olan elektrik ve makine şubelerine ek olarak, ayrıca uçak mühendisliği ve deniz inşaat mühendisliği şubeleri de açılmıştır.

1944 yılında yüksek mühendis okulu, istanbul teknik üniversitesi ismini alarak yeniden örgütlendirilmiştir. üniversite üç fakülte kurmuş, makine fakültesi ilk kurulan fakültelerden biri olmuştur.

diğer yandan, 1911 yılında fen memuru (kondüktör) gereksinmesini karşılamak amacıyla kondüktör mekteb-i alisi adıyla bir okul kurulmuştur. eğitim fransız ecole de conductor'ün programını örnek alan okul 1922 yılında nafia fen mektebi olarak değiştirilmiş, 1937 yılında milli eğitim bakanlığı'na bağlanarak tekrar yapılandırılmış, teknik okul ismi verilmiş ve inşaat, makine şubeleri açılmıştır. 1943 yılında yıldız teknik okulu olarak tekrar yapılandırılan okul, dört yıllık eğitim veren bir yüksek öğretim kurumu haline getirilmiştir. 1969 yılında istanbul devlet mühendislik ve mimarlık akademisi, 1982 yılında yıldız üniversitesi, 1992 yılında da yıldız teknik üniversitesi adını alan kurum özellikle 1943 yılından sonra makine mühendisi yetiştiren öğretim kurumlarının bir diğer öncüsü olmuştur.

bunlar dışında 1863 yılında amerikalı bir misyoner tarafından kurulan robert koleji aracılığıyla mühendislik eğitimi anlamında bir adım atılabilmiştir. new york eyaletinin kabul ettiği statüye göre önce bir liberal art college olarak kurulan kuruma 1912 yılında mühendislik bölümlerinin eklenmesi için çalışmalar başlatılmış, makine mühendisliği bölümünü de içeren mühendislik okulu ancak 1931 yılında kurulabilmiştir. robert koleji 1971 yılında boğaziçi üniversitesi'ne dönüştürülmüştür.

1950 ve sonrasında ortaya çıkan teknokrat kadro yetiştirebilmek için, seçilen amerikan üniversite modeli ile bölge üniversitelerinin kurulması hedeflenmiştir. 1955 yılında karadeniz teknik üniversitesi kurulmuştur. ktü makine mühendisliği bölümü 1963 yılında öğretime başlamıştır. 1955 yılında kurulan ege üniversitesi'nde ise makine mühendisliği eğitimi ancak 1968 yılında başlayabilmiştir.

mimarlık ve şehir planlama bölümü ile 1959 yılında kurulan odtü'de ise makine mühendisliği eğitimi 1963 yılında başlamıştır.

kaynakça: mmo'nun yayınladığı makine mühendisliği eğitim raporu.
derslerin cok agir oldugu acikca gorulebilen muhendislik turu.
zira okurken ve okuduktan sonra kafayi siyiranlar hayli fazla.
(bkz: ajdar anik)
(bkz: ata tecavuz eden makine muhendisi) ayrıntılı bilgi icin:
http://www.milliyet.com.t...06/05/16/son/sontur04.asp
bazılarıdır.