maddiyat vs maneviyat

maneviyati tercih eden insanlar cok zenginlesirken, maddiyati tercih eden insanlar fakir kalirlar.

dunya ilginc. allah diyip ötelemek lazim.

allaha şükür anam babam yanımda. güvenebileceğim dostlara da sahibim. kollektif felsefeye sahibim. dinimizin doğru ve yanlışlarında gayet biliyorum. tek ihtiyacım olan şey biraz maddiyat.
bir çok insanın maneviyatının yerinde olduğunu düşünüyorum. maddiyatın olmadığı durumda insanların maneviyatınında bozulmaya başladığını da görüyorum.

bu yüzden bize gerekli olan şey maddiyattır. manevi ihtiyaçlarımıza maddiyatla tam anlamıyla hakim olabiliriz.

ikiside olmazsa olmazdır. ama günümüzde maddiyat hep önde oluyor. tamam sevgi karın doyurmuyor ama yüzler gülümseyemedikten sonra cepteki para ne kadar mutlu edebilir ki insanı? yani yalnızlığınızı paranızla bulduğunuz insanlarla mı gidereceksiniz? paranızla bulduğunuz insanlar size gerçek maneviyatı tattırabilecek mi?
maneviyatı seçenlere züğürt tesellisi yaftası yapıştırılacak orası kesin. ama unutmamamız gereken bir şey var ki o da paranın her zaman duygularınızı doyuramamasıdır.

maddiyat maneviyata giden araçtır. ulaşılmak istenen her şey sikik bir hissiyat uğrunadır.

genellikle evlenirken icine dusulen celiskidir. kimi maddeyi onemserken kimi icinse maneviyat onemlidir. buna karsin ikisinden birazcik olsun diyenler azimsanamayacak kadar fazladir.

oysaki madde insani kandirandir. maddiyati goren insan beyni bunu algiladiktan sonra karsisindakinde bekledigi butun maneviyati bulduguna inanir daha dogrusu inandirir kendini...

buna karsin genel sohbetler esnasinda herkes maneviyati onemsedigini yani onu daha ustun tuttugunu gogsunu kabarta kabarta soyler. is alisverise gelince isler degisir. sozler yavsamaya baslar. en klasigi; iyi biri ama ne biliim iste kanim isinmadi. neden isinmadi acaba? cevap cok basittir.

maneviyati fazla olanda israrla maddiyat aranir. ama maddiyati fazla olanda israrla maneviyat aranmaz sadece varmis gibi yapilir. ya tutarsa hesabi. bazen tutar bazen tutmaz. entrymi bir mani ile bitirmeyi uygun gordum;

seversin zengini
ici cikar kof,
seversin fakiri
beli buker of!